بررسی تأثیر دو روش الگودهی ویدئویی و زنده بر فراگیری، یادداری و انتقال مهارت پرتابکردن در کودکان مبتلا به اوتیسم | ||
| رفتار حرکتی | ||
| مقاله 2، دوره 9، شماره 27، 1396، صفحه 35-48 اصل مقاله (447.24 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22089/mbj.2017.1494.1160 | ||
| نویسندگان | ||
| ناهید مرادی فارسانی1؛ حمید رضا طاهری تربتی* 2؛ علیرضا صابری کاخکی3 | ||
| 1کارشناسی ارشد رفتار حرکتی، دانشگاه فردوسی مشهد | ||
| 2استاد رفتار حرکتی، دانشگاه فردوسی مشهد | ||
| 3دانشیار رفتار حرکتی، دانشگاه فردوسی مشهد | ||
| چکیده | ||
| هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی الگودهی ویدئویی و زنده بر مهارت حرکتی در کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم بود. بدینمنظور، 22 کودک مبتلا به اوتیسم در دامنۀ سنی هفت تا 13 سال در این پژوهش شرکت نمودند. شرکتکنندگان بهصورت تصادفی به سه گروه الگوی ویدئویی، الگوی زنده و کنترل تقسیم شدند و تکلیف موردنظر را در سه جلسۀ متوالی تمرین کردند. شایانذکر است که تکلیف بهکاررفته در این پژوهش، پرتاب کیسۀ لوبیا به وزن 100 گرم توسط شرکتکنندگان با دست غیربرتر به سمت هدفی بود که روی زمین قرار داشت. 10 دقیقه پس از آخرین بلوک اکتساب، شرکتکنندگان آزمون یادداری فوری را انجام دادند و 24 ساعت بعد نیز در آزمون یادداری تأخیری و انتقال شرکت نمودند. نمرات دقت افراد بهعنوان متغیر وابسته در آزمون تحلیل واریانس موردتحلیل قرار گرفت. نتایج نشان میدهد که هر دو نوع روش ارائۀ الگو (ویدئویی و زنده) در یادگیری مهارت حرکتی مؤثر میباشد و تفاوتی بین این دو نوع روش وجود ندارد. دلیل احتمالی این نتایج میتواند وجود قید هدف تکلیف باشد. | ||
| کلیدواژهها | ||
| الگودهی ویدئویی؛ الگودهی زنده؛ مهارت حرکتی؛ اختلال طیف اوتیسم | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,571 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,259 |
||
| تعداد نشریات | 8 |
| تعداد شمارهها | 346 |
| تعداد مقالات | 4,204 |
| تعداد مشاهده مقاله | 9,272,717 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 3,532,086 |