تأثیر شش هفته تمرین پلایومتریک با زمانبندی غیرخطی بر تغییرات هورمونی، هایپرتروفی عضلانی و خاصیت ارتجاعی عضلات پای مردان ورزشکار (زمانبندی غیرخطی تمرین پلایومتریک و تغییرات هورمونی) | ||
| فیزیولوژی ورزشی | ||
| مقاله 2، دوره 8، شماره 31، آبان 1395، صفحه 45-62 اصل مقاله (243.97 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22089/spj.2016.820 | ||
| نویسندگان | ||
| کاظم خدائی* 1؛ محمد رضا حامدی نیا2؛ سید علیرضا حسینی کاخک3؛ محسن دماوندی4 | ||
| 1استادیار گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه ارومیه | ||
| 2استاد گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکدۀ تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه حکیم سبزواری | ||
| 3دانشیار گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکدۀ تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه حکیم سبزواری | ||
| 4استادیار گروه بیومکانیک ورزشی، دانشکدۀ تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه حکیم سبزواری | ||
| چکیده | ||
| هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاًثیر زمانبندی‌های مختلف تمرین پلایومتریک بر تغییرات هورمونی، هایپرتروفی عضلانی و خاصیت ارتجاعی عضلات پا می‌باشد. بدین‌منظور،36 ورزشکار مرد (با میانگین سنی 64/2±58/21 سال، قد 01/6±42/174 سانتی‌متر و وزن 68/05±9/69 کیلوگرم) به‌صورت داوطلبانه در این مطالعه شرکت نمودند. پیش‌آزمون شامل: اندازه‌گیری متغیرهای آنتروپومتریکی، سطح مقطع عضلات ران، شاخص ارتجاعی عضلات پا و خون‌گیری ناشتا بود. درادامه، آزمودنی‌ها به سه گروه تمرینی موجی روزانه، موجی هفتگی و سنتی و نیز یک گروه کنترل تقسیم شدند و برنامۀ تمرینی به‌مدت شش هفته و هر هفته سه جلسه انجام گرفت. شایان‌ذکر است که پس از 48 ساعت از آخرین جلسۀ تمرین، پس‌آزمون به‌عمل آمد. همچنین، تغییرات بین‌گروهی با روش آماری آنکوا و آزمون تعقیبی ال اس دی بررسی گردید و تغییرات درون‌گروهی نیز با استفاده از آزمون تی زوجی آنالیز گشت. سطح معناداری نیز معادل (P˂0.05)در نظر گرفته‌شد. یافته‌ها نشان می‌دهد که زمانبندی موجی روزانه و موجی هفتگی تمرین پلایومتریک باعث افزایش معنادار غلظت استراحتی هورمون تستوسترون، نسبت تستوسترون به کورتیزول و سطح مقطع عضلات ران نسبت به پیش‌آزمون و گروه کنترل شده است. زمانبندی سنتی تمرین پلایومتریک نیز تنها منجر به بهبود معناداری نسبت به پیش‌آزمون شده است. علاوه‌براین، براساس نتایج مشخص می‌شود که هر سه نوع زمانبندی تمرین پلایومتریک، تاًثیر معناداری بر شاخص ارتجاعی عضلات پا نداشتهاند. با توجه به نتایج و درصد تغییرات به‌نظر می‌رسد که زمانبندی‌های غیرخطی تمرین پلایومتریک در بهبود تغییرات هورمونی، وضعیت آنابولیسم، هایپرتروفی عضلانی و خاصیت ارتجاعی عضلات پا، دارای کارایی بیشتری نسبت به زمانبندی سنتی می‌باشند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| زمانبندی؛ تمرین پلایومتریک؛ تغییرات هورمونی؛ هایپرتروفی عضلانی؛ خاصیت ارتجاعی عضلات پا | ||
| مراجع | ||
|
1. Markovic G, Mikulic P. Neuro-musculoskeletal and performance adaptations to lower-extremity plyometric training. Sports Med. 2010; 40(10): 859-95.
2. Wilt F. Plyometrics: What it is and how it works. Athl J. 1975; 55(76): 89-90.
3. Baechle T R, Earle R W. Essentials of strength training and conditioning. Human kinetics Champaign, IL, USA, 3st edition, ; 2008. 413-456.
4. Turner A M, Owings M, Schwane J A. Improvement in running economy after 6 weeks of plyometric training. J Strength Cond Res. 2003; 17(1): 60-7.
5. Miller M G, Herniman J J, Ricard M D, Cheatham C C, Michael T J. The effects of a 6-week plyometric training program on agility. J Sports Sci Med. 2006; 5(3): 459-65.
6. Ebben W P, Feldmann C R, Vanderzanden T L, Fauth M L, Petushek E J. Periodized plyometric training is effective for women, and performance is not influenced by the length of post-training recovery. J Strength Cond Res. 2010; 24(1): 1-7.
7. Petushek E, Fauth M, Hsu B, Vogel C, Lutsch B, Feldmann C, et al. The effect of resistance and plyometric training on Hamstring and Quadriceps activation during simulated sports movement. J Strength Cond Res. 2011; 25(1): 8-9.
8. Ozen S. Reproductive hormones and cortisol responses to plyometric training in males. Biol Sport. 2012; 29(3): 193.
9. Chelly M S, Hermassi S, Aouadi R, Shephard R J. Effects of 8-week in-season plyometric training on upper and lower limb performance of elite adolescent handball players. J Strength Cond Res. 2014; 28(5): 1401-10.
10. Makaruk H, Sacewicz T. Effects of plyometric training on maximal power output and jumping ability. Hum Movement. 2010; 11(1): 17-22.
11. Kalvandi F, Tofighi A, Mohammadzadeh-salamat Kh. The effect of elastic, plyometric and resistance training on anaerobic performance of elite volleyball players in kurdistan province. Sport Physiology. 2012; 3 (12): 13-26. (In Persian).
12. Fallah mohamadi Z, Nazari H. The effect of four-week plyometric exercises on serum levels of brain-derived neurotrophic factor in active males. Sport Physiology. 2014; 5 (20): 29-38. (In Persian).
13. Gamble P. Strength and conditioning for team sports: Sport-specific physical preparation for high performance. Routledge, USA, 1st edition; 2013.
14. Rhea M R, Ball S D, Phillips W T, Burkett L N. A comparison of linear and daily undulating periodized programs with equated volume and intensity for strength. J Strength Cond Res. 2002; 16(2): 250-5.
15. Monteiro A G, Aoki M S, Evangelista A L, Alveno D A, Monteiro G A, Picarro Ida C, et al. Nonlinear periodization maximizes strength gains in split resistance training routines. J Strength Cond Res. 2009; 23(4): 1321-6.
16. Hamedi nia M. R, Azimi-Taraghdari H, Haghighi A. H. A comparison of reverse linear and daily undulating periodized resistance programs with equated volume and intensity on endurance of untrained men. Journal of Applied Exercise Physiology. 2011;6(12):119-131. (In Persian).
17. Miranda F, Simao R, Rhea M, Bunker D, Prestes J, Leite R D, et al. Effects of linear vs. daily undulatory periodized resistance training on maximal and submaximal strength gains. J Strength Cond Res. 2011; 25(7): 1824-30.
18. Simao R, Spineti J, de Salles B F, Matta T, Fernandes L, Fleck S J, et al. Comparison between nonlinear and linear periodized resistance training: Hypertrophic and strength effects. J Strength Cond Res. 2012; 26(5): 1389-95.
19. Bradley-Popovich G E. Nonlinear versus linear periodization models. Strength Cond J. 2001; 23(1): 42.
20. Guadalupe-Grau A, Perez-Gomez J, Olmedillas H, Chavarren J, Dorado C, Santana A, et al. Strength training combined with plyometric jumps in adults: Sex differences in fat-bone axis adaptations. J Appl Physiol (1985). 2009; 106(4): 1100-11.
21. Potteiger J, Lockwood R H, Haub M D, Dolezal B A, Almuzaini K S, Schroeder J M, et al. Muscle power and fiber characteristics following 8 weeks of plyometric training. J Strength Cond Res. 1999; 13(3): 275-9.
22. Herrero J A, Izquierdo M, Maffiuletti N A, Garcia-Lopez J. Electromyostimulation and plyometric training effects on jumping and sprint time. Int J Sports Med. 2006; 27(7): 533-9.
23. Chelly M S, Ghenem M A, Abid K, Hermassi S, Tabka Z, Shephard R J. Effects of in-season short-term plyometric training program on leg power, jump- and sprint performance of soccer players. J Strength Cond Res. 2010; 24(10): 2670-6.
24. McGuigan M R, Doyle T L, Newton M, Edwards D J, Nimphius S, Newton R U. Eccentric utilization ratio: Effect of sport and phase of training. J Strength Cond Res. 2006; 20(4): 992-5.
25. Impellizzeri F M, Rampinini E, Castagna C, Martino F, Fiorini S, Wisloff U. Effect of plyometric training on sand versus grass on muscle soreness and jumping and sprinting ability in soccer players. Br J Sports Med. 2008; 42(1): 42-6.
26. Knapik J J, Staab J S, Harman E A. Validity of an anthropometric estimate of thigh muscle cross-sectional area. Med Sci Sports Exerc. 1996; 28(12): 1523-30.
27. Ratamess N. ACSM's foundations of strength training and conditioning: Wolters Kluwer health/lippincott. Williams & Wilkins, USA, 1st edition; 2012.331-379.
28. Kok L Y, Hamer P W, Bishop D J. Enhancing muscular qualities in untrained women: Linear versus undulating periodization. Med Sci Sports Exerc. 2009; 41(9): 1797-807.
29. Häkkinen K. Neuromuscular adaptation during strength training, aging, detraining, and immobilization. Crit Rev Phys Rehabil Med. 1994; 6 (3): 161-98.
30. Kraemer W J, Ratamess N A. Hormonal responses and adaptations to resistance exercise and training. Sports Med. 2005; 35(4): 339-61.
31. Khodami A, Nikseresht A, Khoshnam E. The effect of 8 weeks of plyometric training on cortisol and DHEA levels in male badminton players. EJEBAU. 2014; 4(1): 265-9.
32. Ahtiainen J P, Pakarinen A, Alen M, Kraemer W J, Hakkinen K. Muscle hypertrophy, hormonal adaptations and strength development during strength training in strength-trained and untrained men. Eur J Appl Physiol. 2003; 89(6): 555-63.
33. Cadore E L, Kruel L F M. Acute and chronic testosterone responses to physical exercise and training. In. R. K. Dubey (Ed.), Sex hormones: Intech Open Access Publisher , Croatia,1st edition; 2012. P. 277-92.
34. McNamara J M, Stearne D J. Flexible nonlinear periodization in a beginner college weight training class. J Strength Cond Res. 2010; 24(1): 17-22.
35. Marques M A C. Strength training in adult elite tennis players. Strength Cond J. 2005; 27(5): 34-41.
36. Vissing K, Brink M, Lonbro S, Sorensen H, Overgaard K, Danborg K, et al. Muscle adaptations to plyometric vs. resistance training in untrained young men. J Strength Cond Res. 2008; 22(6): 1799-810.
37. Gehri D J, Ricard M D, Kleiner D M, Kirkendall D T. A comparison of plyometric training techniques for improving vertical jump ability and energy production. J Strength Cond Res. 1998; 12(2): 85-9.
38. Komi P V, Bosco C. Utilization of stored elastic energy in leg extensor muscles by men and women. Med Sci Sports. 1978; 1(4): 261-5. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,707 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,115 |
||
| تعداد نشریات | 9 |
| تعداد شماره‌ها | 334 |
| تعداد مقالات | 4,055 |
| تعداد مشاهده مقاله | 8,543,910 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 3,067,041 |