آمار
| تعداد نشریات | 8 |
| تعداد شماره‌ها | 269 |
| تعداد مقالات | 3,252 |
| تعداد مشاهده مقاله | 2,813,053 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 1,769,025 |
اثر چهارهفته بی تمرینی پس از یک دوره تمرین قدرتی با دو الگوی باردهی متفاوت بر عوامل هورمونی و فیزیولوژیکی کشتیگیران جوان | ||
| فیزیولوژی ورزشی | ||
| مقاله 4، دوره 8، شماره 30، مرداد 1395، صفحه 65-84 اصل مقاله (1.11 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22089/spj.2016.770 | ||
| نویسندگان | ||
| یعقوب حسینی* 1؛ بهمن میرزایی2؛ حمید اراضی3 | ||
| 1دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه مرکز هرسین کارشناسی ارشد دانشگاه گیلان | ||
| 2استاد فیزیولوژی ورزش دانشگاه گیلان | ||
| 3دانشیار فیزیولوژی ورزش دانشگاه گیلان | ||
| چکیده | ||
| هدف از پژوهش حاضر، تعیین تأثیر چهارهفته بیتمرینی پس از هشت هفته تمرین قدرتی با دو الگوی باردهی متفاوت (هرمی دوگانه و پلکانی معکوس) بر قدرت، استقامت، ترکیب بدنی و تغییرات برخی هورمونها در کشتیگیران جوان بود. بههمینمنظور، 14 نفر از کشتیگیران که دارای حداقل شش ماه سابقۀ تمرین در کشتی بودند (با میانگین سنی 42/2±30/17 سال، قد 14/6±41/170 سانتی‌متر، وزن 18/13±29/72 کیلوگرم و چربی بدن 39/7±39/12 درصد) بهصورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. آزمودنیها بهصورت تصادفی در دو گروه تمرینی تقسیم شدند و قدرت و استقامت ایزوتونیک و ایزومتریک بالاتنه و پایینتنه، ترکیب بدنی و مقدار برخی هورمونهای آنابولیکی و کاتابولیکی کشتیگیران قبل از تمرین، بعد از هشت هفته تمرین و پس از چهارهفته بیتمرینی اندازهگیری گردید. برمبنای یافتهها مشخص شد حداکثر قدرت و استقامت ایزومتریک وایزوتونیک در هر دو گروه پس از تمرین افزایش، اما پس از دورۀ بیتمرینی، فاکتورهای یادشده نسبت به پس از تمرین کاهش معناداری داشت، همچنین میزان تستوسترون در هر دو گروه کاهش یافت، اما مقدار کورتیزول، اپی نفرین و نور اپی نفرین افزایش یافت وتنها افزایش کورتیزول در گروه هرمی دوگانه بهشکل معناداری نسبت به گروه پلکانی معکوس افزایش داشت. در ارتباط با درصد چربی بدنی نیز در هر دو گروه تفاوت معناداری مشاهده نشد. یافتههای فوق نشان میدهد علیرغم این که پس از بیتمرینی، غلظت هورمونهای آنابولیکی، استقامت ایزوتونیک و ایزومتریک و حداکثر قدرت در کشتیگیران کاهش مییابد ، درمقابل غلظت هورمونهای کاتابولیکی افزایش را نشان میدهد، اما استفاده از الگوی هرمی دوگانه برای حفظ فاکتورهای ذکرشده، مناسبتر بهنظر میرسد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| بیتمرینی؛ قدرت و استقامت عضلانی؛ الگوهای باردهی قدرت؛ هورمون | ||
| مراجع | ||
|
2. گائینی عباسعلی، اراضی حمید، اسماعیلی جواد. مقایسۀ 2 روش وزنۀ تمرینی (هرمی و آکسفورد) در افزایش قدرت عضلات سینهای ورزشکاران مبتدی. نشریۀ حرکت. 1378؛ 35: 41ـ129 . 3. American college of sports medicine position stand on progression models in resistance training for healthy adults. Med Sci Sports Exerc. 2002; 2(34): 364–80.
4. صفرزاده گرگری صمد، صفرزاده گرگری صفر، مالاندیش عباس. تأثیر تمرین مقاومتی بر پاسخ هورمون تستوسترون و رشد در افراد زیر 18 سال و بالای 18 سال. نشریۀ فیزیولوژی ورزشی. 1391؛ (15): 50ـ135. 5. Andersen L, Magnusson S P, Suetta C. Changes in the human muscle force velocity relationship in response to resistance training and subsequent detraining. J of Apply Phys. 2005; 99(1): 87-99.
6. حسینی یعقوب، نعمتی غلام رضا، میرزایی بهمن. اثر یک دوره تمرین قدرتی با 2 الگوی باردهی متفاوت (هرمی دوگانه و هرمی مسطح) بر قدرت، استقامت، حجم عضلانی و توان بی‌هوازی در جودوکاران جوان. نشریۀ پژوهش در علوم ورزشی. 139۳؛ (۲۳): 44ـ29.
8. صورتی جابلو دنیا، عطار زاده حسینی سید رضا، صیادپور زنجانی دلارام، احمدی امین. تأثیر تمرین مقاومتی و استقامتی بر پاسخ حاد آندروژنها، کورتیزول و لاکتات زنان مسن. نشریۀ دانشکدۀ پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران. 1391؛ 70(2):110-8.
10. Bompa T, Pasquale M, Cornacchia L. Serious strength training. Human kinetics; 2002. P .65-79.
11. Avery D, Faigenbaum E, Wayne L, Cindy L. The effects of different resistance training protocols on muscular strength and endurance development in children. Pediatrics. 1999; (104(.
12. Bird S P, Tarpenning K M, Marino F k. Designing resistance training programmers to enhance muscular fitness: A review of the acute programmed variables. Sports Med. 2005; 35 (10): 841-51.
13. Yen-Ting Lin, Chen-Kang Chang. Monitoring the training effect in different periods in elite athletes. International Journal of Sport and Exercise Science. 2008; 1(1): 15-22.
14. Westcott W. Effects of 10-repetition and 20-repetition resistance exercise on muscular strength and endurance. American Fitness Quarterly. 1991; 10(1): 25-7.
15. Buford T, Rossi S J, Smith D B O, Brien M S, Pickering. The effect of a competitive wrestling season on body weight, hydration and muscular performance in collegiate wrestlers. Journal of Strength and Conditioning Research. 2006; 20(3): 689-92.
16. Buford T W, Smith D B O, Brien M S, Warren A J, Rossi G. Seasonal changes of body mass, body composition, and muscular performance in collegiate wrestlers. International Journal of Sports Physiology and Performance. 2008; 3: 176-184.
17. Coyle E, Martin W, Sinacore D, Joyner M, Hagberg J, Holloszy J. Time course of loss of adaptations after stopping prolonged intense endurance training. Journal of Applied Physiology. 1984; 57: 1857–64.
18. Fatouros I G, Kambas A, Katrabasas I, Nikolaidis K, Chatzinikolaou A, Leontsini K. Strength training and detraining effects on muscular strength, anaerobic power, and mobility of inactive older men are intensity dependent. Br J Sports Med. 2005; 39: 776–80.
19. Fonyoura A S P, Schneider F, Meyer. Effect of muscular strength detraining in pre pubertal boys. Rev Med E Sport. 2004; 10(4): 285-8.
20. Godfrey R, Ingham S A, Pedlar R, Whyte G P. The detraining and retraining of an elite rower: A case study. Journal of Science and Medicine in Sport. 2005; 8: 314-20.
21. Hakkinen K, Alen M, Kallinen M. Neuromuscular adaptation during prolonged strength training, detraining, and re-strength-training in middle-aged and elderly people. Eur J Appl Physiol. 2000; 83: 51–62.
22. Harris C, DeBeliso M, Adams K J, Irmischer B S. Detraining in the older adult: Effects of prior training intensity on strength retention. J Strength Cond Res. 2007; 21: 813–8.
23. Jesus G P, Luis C, Arturo D. Post-season detraining effects on physiological and performance parameters in top-level kayakers: Comparison of tow recovery strategies. Journal of Sports Science and Medicine. 2009; 8: 622-8.
24. Hortobágyi T, Houmard J A, Stevenson J R, Fraser D, Johns R A, Israel R G. The effects of detraining on power athletes. Medicine and Science in Sports and Exercise. 1993; 25: 929-35.
25. Mujika I, Padilla S. Detraining loss of training-induced physiological and performance adaptations. Part I. Sports Medicine. 2000; 30: 79-87.
26. Petibois C, Déléris G. Effects of short- and long-term detraining on the metabolic response to endurance exercise. International Journal of Sports Medicine. 2003; 24: 320-5.
27. Izquierdo M, Ibanez J, Gonzalez-Badillo J, Ratamess N A, Kraemer W, Gorostiaga E M. Detraining and tapering effects on hormonal responses and strength performance. Journal of Strength and Conditioning Research. 2007; 21: 768-775.
28. Manipulating resistance training program variables to optimize maximum strength in men: A review. J Strength Cond Res. 1999; 13(3): 289–304.
29. Kraemer W J, Koziris L, Ratamess N, Sharman M, Lynch J, Izquierdo M, et al. Detraining produces minimal changes in physical performance and hormonal variables in recreationally strength-trained men. Journal of Strength and Conditioning Research. 2002; 16: 373-82.
30. Jackson A S, Pollock M L. Practical assessment of body composition. Phys Sports Med. 1985; 13: 76-90.
31. گرزی علی، آقاعلینژاد حمید، رجبی حمید، آزاد احمد. تأثیر 10 هفته تمرین موازی، قدرتی و استقامتی بر شاخصهای هورمونی، لیپیدی و التهابی در مردان تمریننکرده. نشریۀ غدد درونریز و متابولیسم ایران. 1391؛ 13(6): 20ـ614. 32. Ivey F M, Tracy B L, Lemmer J T. Effects of strength training and detraining on muscle quality: Age and gender comparisons. J Gerontol A Biol Sci Med Sci. 2000; 55: 52–7.
33. Campbell D E. Maintenance of strength during a season of sports participation. American Corrective Therapy Journal. 1999; 21: 193-5.
34. Kalapotharakos V I, Michalopoulou M, Godolias G, Tokmakidis S P, Malliou P V, Gourgoulis V. The effects of high and moderate resistance training on muscle function in the elderly. Aging Phys Activity. 2004; 12: 131-43.
35. Savvas P, Tokmakidis, Vasilios I, Kalapotharakos, Andreas P. Effects of detraining on muscle strength and mass after high or moderate intensity of resistance training in older adults clin. Physiol Funct Imaging. 2009; 35: 316-9.
36. Prestes J, De Lima C, Frollini D F F, Conte M. Comparison of linear and reverse linear per iodization effects on maximal strength and body composition. J Strength Cond Res. 2009; 23(1): 266-74.
37. Sforzo G A, McManis B, Black D. Resilience to exercise detraining in healthy older people. J Am Geriatr Soc. 1995; 43: 209–15.
38. Tokmakidis S V, Kontantinos A. Training and detraining effects of a combined strength and aerobic exercise program on blood lipids in patients with coronary disease. J Cordiopulmonary Reha. 2003; 23(3): 193-200. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 940 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 2,644 |
||