1) اشتری محمدرضا. اثر بازخورد خودکنترلی بر یادگیری تکلیفی پرتابی در کودکان10 سالۀ مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم شهر همدان. نشریۀ رفتار حرکتی. 1394؛ 7(19):90ـ79.
|
2) American Psychology Association (APA). Diagnostic and statistical manual- text revision. Chicago I. L. Assoc. 2012; 1(1): 68.
|
3) Kientz M A, Dunn W. A comparison of the performance of children with and without Autism on lattin, L. (1975). Not just horsing around. Performance. 1997; 3(1): 3-5.
|
4) Jasmhn E, Couture M, McKinley P, Reid G, Fombonne E, Gisel E. Sensory – motor and daily living skills of preschool children with Autism spectrum disorders. J Autism Dev Disord. 2009; 39(2): 231-41.
|
5) Anne M, Fred B, Steve C. Auditory characteristic of children with Autism. Ear Hear. 2006; 27(4): 430-41.
|
6) Corbett B A, Abdullah M. Video modeling: Why does it work for children with autism? J Early Intensive Behav Intervention. 2005; 2(1): 2-8.
|
7) Kelin A. Autism and Asperger syndrome: An overview. Rev Bars Psiquiatr. 2006; 20(1): 3-11.
|
8) Israel A C, Wicks-Nelson R. Behavior disorders of childhood. Prentice Hall PTR. 1983; 499(22): 19-35.
|
9) کوثری سعید، کیهانی فاطمه، حمایتطلب رسول، عربعامری الهه. بررسی تأثیر یک برنامه از فعالیتهای بدنی منتخب بر رشد مهارتهای حرکتی کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه/ بیشفعالی و کودکان اوتیسم. نشریۀ رشد و یادگیری حرکتی ـ ورزشی. 1391؛ 10(1): 26ـ18.
|
10) بخشیپور الهام، رهنما نادر، سورتیجی حسین، اسکندری زهرا، ایزدی نجفآبادی سارا. تأثیر برنامۀ تمرینی ایروبیک و بازیدرمانی گروهی بر تعادل کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیشفعالی. نشریۀ پژوهش در علوم توانبخشی. 1392؛ (2)70:9ـ161.
|
11) Harvey W J, Reid G. Motor performance of children with attention deficit hyperactivity disorder: A preliminary investigation. Adapt Phys Active Q. 2003; 14(3): 189-202.
|
12) McKenzie T L, Alcaraz J E, Saliiis J F, Faucette F N. Effects of physical education program on children’s manipulative skills. J Teach Physic Educ. 1998; 17(3): 327-41.
|
13) Hodge S R, Murata N M, Porretta D L. Enhancing motor performance through various preparatory activities involving children with learning disabilities. Clin Kinesiol. 1999; 53(4): 76-82.
|
14) رهبانفرد حسن. تأثیر یک برنامۀ حرکتی ویژه بر تواناییهای ادراکی ـ حرکتی دانشآموزان پسر عقبماندۀ ذهنی آموزشپذیر 13ـ10 سالۀ شهر تهران. پایاننامۀ کارشناسی ارشد. تهران: دانشگاه تهران، دانشکدۀ تربیتبدنی و علوم ورزشی؛ 1377.
|
15) Veevers J. The social meanings of pets: Alternative roles for companion animals. Marriage and Family Review. 1985; 8(2): 11-30.
|
16) Mallon G P. Utilization of animals as therapeutic adjuncts with children and youth: A review of the literature. Child & Youth Care Forum. 1992; 21(1): 53-67.
|
17) Mallon G P. A study of the interactions between men, women, and dogs at the ASPCA in New York City. Anthrozoös. 1993; 6(1): 43-8.
|
18) Mallon G P. Some of our best therapists are dogs. Child & Youth Care Forum. 1994; 23(2): 89-101.
|
19) Barba B E. The positive influence of animals: Animal-assisted therapy in acute care. Clin Nurse Special. 1995; 9(4): 199-202.
|
20) Friedmann E, Thomas S. Health benefits of pets for families. Marriage Fam Rev. 1985; 8(2): 191-203.
|
21) Wilson C. Psychological responses of college students to a pet. J Nerv Ment Dis. 1987; 175(1): 606-72.
|
22) Levinson B M. Human/ companion animal therapy. Am J Occup Ther. 1984; 51(7): 30-7.
|
23) Blue G F. The value of pets in children’s life. Childhood Educ. 1986; 63(1): 84-90.
|
24) Lilly J C. Mental effects of reduction of ordinary levels of physical stimuli on intact, healthy persons. Psychiat Res Reports. 1956; 5 (3): 1–9.
|
25) Nathanson D E. Dolphins and kids: A communication experiment. Congress proceedings of the XVI world assembly of the world organization for preschool education. 1980; Florida: Ocean World; Fort Lauderdale; 1980. P. 447-51.
|
26) Nathanson D E. Long-term effectiveness of dolphin-assisted therapy for children with severe disabilities. Anthrozoös. 1998; 11(3): 22–32.
|
27) Nathanson D E. Using Atlantic bottlenose dolphins to increase cognition of mentally retarded children. In P. Lovibond & P. Wilson (Eds.), Clinical and Abnormal Psychology. North Holland: Elsevier; 1989. P. 233-42.
|
28) Lukina L N. Influence of dolphin assisted therapy sessions on the functional state of children with psychoneurological symptoms of diseases. Hum Physiol. 1999; 25(6): 676-679.
|
29) Salgueiro E, Nunes L, Barros A, Maroco J, Salgueiro A I, Santos M E D. Effects of a dolphin interaction program on children with autism spectrum disorders-an exploratory research. BMC Res Note. 2012; 5(199): 1-8.
|
30) Brickel C M. Initiation and maintenance of the human-animal bond: Familial roles from a learning perspective. Marriage Fam Rev. 1985; 8(3/4): 31–48.
|
31) بشارت محمدعلی، شریفی ماندانا، ایروانی محمد. بررسی رابطۀ سبکهای دلبستگی و مکانیسمهای دفاعی. نشریۀ روانشناسی. 1380؛ (19): 45ـ33.
|
32) Samadi A. A national study of the prevalence of autism among five-year-old children in Iran. J of Rehabilitation. 2011; 19(1): 68-73.
|
33) احمدی سیدجعفر، صفری طیبه، همتیان منصوره، خلیلی زهرا. بررسی شاخصهای روانسنجی آزمون تشخیصی اوتیسم (GARS). نشریۀ پژوهشهای علوم شناختی و رفتاری. 1390؛ (1): 104ـ87.
34) نوربخش پریوش، رضوانی اصل رضوان. تأثیر 10 هفته بازیهای دبستانی بر برخی تواناییهای ادراکی ـ حرکتی دانشآموزان دختر پایۀ سوم ابتدایی شهر ماهشهر. نشریۀ المپیک. 1384؛ (29): 66ـ55.
35) صالحی حمید، زارعزاده مهشید، سالک بابک. روایی و پایایی نسخۀ فارسی پرسشنامۀ مشاهدۀ حرکتی برای آموزگاران. نشریۀ روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران.1391؛ (3): 19ـ211.
|
36) Hyson M T, Newland P. Dolphins, therapy and autism. Sirius Institute; 2003. www.planetpuna.com.
|
37) Fine A H. Animal assisted therapy, theoretical foundations and guidelines for practice. 2en ed. Academic Press; Amazon; 2006. P. 32-86.
|