تأثیر تمرینات الکتریکی عضلات بر تعادل، خودکارآمدی تکلیف و ترس از افتادن در زنان سالمند | ||
| رفتار حرکتی | ||
| دوره 17، شماره 60، مهر 1404، صفحه 87-104 اصل مقاله (682.57 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22089/mbj.2025.16243.2137 | ||
| نویسندگان | ||
| مائده احمدپور1؛ میثم رضایی* 2 | ||
| 1دانشجوی دکتری، گروه علوم رفتاری و شناختی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی و سلامت، دانشگاه تهران، تهران، ایران | ||
| 2استادیار،دکتری تخصصی رفتار حرکتی،دانشگاه ازاد اسلامی واحد مشهد،مشهد،ایران | ||
| چکیده | ||
| ایجاد تغییرات در دستگاههای درگیر در تعادل و جابهجایی، از تبعات گریزناپذیر افزایش سن است. کاهش توانایی حفظ تعادل و تغییر در الگوی راه رفتن از پیامدهای سالمندی است که افزایش ترس از افتادن در این قشر از جامعه، افزایش هزینه نگهداری و درمان آنها را به همراه دارد؛ بنابراین هدف اصلی مطالعه حاضر، بررسی اثر تحریک الکتریکی عضلات بر بهبود تعادل، ایستا، تعادل پویا، خودکارآمدی تکلیف و ترس از افتادن در سالمندان بود. مطالعه حاضر از نوع نیمهتجربی و طرح پژوهش شامل پیشآزمون و پسآزمون با دو گروه تمرین و کنترل بود. جامعه آماری این تحقیق، زنان سالمند در دامنه سنی 65 تا 70 سال شهرستان مشهد بودند. از این جامعه، 20 نفر از سالمندان زن به صورت داوطلبانه و دردسترس انتخاب شدند. افراد پس از انتخاب به طور تصادفی به دو گروه تمرینات تحریک الکتریکی عضلانی و گروه کنترل تقسیم شدند. از پرسشنامه بینالمللی کارآمدی افتادن برای اندازهگیری ترس از افتادن، از آزمون بلندشدن و رفتن زماندار و فولرتون برای اندازهگیری تعادل پویا، از پرسشنامه خودکارآمدی برای اندازهگیری خود کارآمدی تکلیف و از دستگاه بایودکس و شارپند رومبرگ برای اندازهگیری تعادل ایستا در دو مرحله پیشآزمون و پسآزمون استفاده شد. تمرینات تحریک الکتریکی به مدت هشت هفته و هر هفته دو جلسه 20 دقیقهای انجام شد. این دوره تمرینی در سه فاز تمرینی شامل مراحل سازگاری (دو هفته)، تمرینات اولیه (دو هفته) و تمرینات اصلی (چهار هفته) انجام شد. گروه کنترل در این مدت مداخلهای دریافت نکرد. پس از اتمام دوره تمرینی هر دو گروه در پسآزمون همانند پیشآزمون شرکت کردند. برای بررسی تغییرات درونگروهی و بینگروهی از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیری (مانکوا) در سطح معناداری کمتر از 05/0 با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه 24 استفاده شد. یافتهها نشان داد، تمرینات تحریک الکتریکی عضلات بر بهبود تعادل ایستا و پویای سالمندان تأثیر معنادار داشت (05/0≥P). همچنین تأثیر تمرینات تحریک الکتریکی عضلات بر خودکارآمدی تکلیف و ترس از افتادن سالمندان معنادار نبود (05/0≤P). با توجه به یافتههای حاضر، مربیان و مراقبان میتوانند بهمنظور ارتقای تعادل و استقلال حرکتی بانوان سالمند از روش تحریک الکتریکی عضلانی بهعنوان روشی سالم و ایمن استفاده کنند. | ||
| کلیدواژهها | ||
| تحریک الکتریکی عضلانی؛ تعادل؛ ترس از افتادن؛ خودکارآمدی؛ بانوان سالمند | ||
| مراجع | ||
| 
			 | ||
| 
			 آمار تعداد مشاهده مقاله: 288 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 67 			 | 
		||
| تعداد نشریات | 8 | 
| تعداد شمارهها | 342 | 
| تعداد مقالات | 4,174 | 
| تعداد مشاهده مقاله | 9,005,982 | 
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 3,410,458 |