حسینی مهر, سید حسین, عنبریان, مهرداد, رحیمی, حسن. (1402). اثر کنزیوتیپ بر فعالیت الکترومیوگرافی منتخبی از عضلات اندام تحتانی ورزشکاران با ناپایداری مزمن مچ پا در حین اجرای آزمون زمان ایستادن روی یک پا و آزمون تعادل ستاره ای. , 15(38), 109-124. doi: 10.22089/smj.2024.16206.1735
سید حسین حسینی مهر; مهرداد عنبریان; حسن رحیمی. "اثر کنزیوتیپ بر فعالیت الکترومیوگرافی منتخبی از عضلات اندام تحتانی ورزشکاران با ناپایداری مزمن مچ پا در حین اجرای آزمون زمان ایستادن روی یک پا و آزمون تعادل ستاره ای". , 15, 38, 1402, 109-124. doi: 10.22089/smj.2024.16206.1735
حسینی مهر, سید حسین, عنبریان, مهرداد, رحیمی, حسن. (1402). 'اثر کنزیوتیپ بر فعالیت الکترومیوگرافی منتخبی از عضلات اندام تحتانی ورزشکاران با ناپایداری مزمن مچ پا در حین اجرای آزمون زمان ایستادن روی یک پا و آزمون تعادل ستاره ای', , 15(38), pp. 109-124. doi: 10.22089/smj.2024.16206.1735
حسینی مهر, سید حسین, عنبریان, مهرداد, رحیمی, حسن. اثر کنزیوتیپ بر فعالیت الکترومیوگرافی منتخبی از عضلات اندام تحتانی ورزشکاران با ناپایداری مزمن مچ پا در حین اجرای آزمون زمان ایستادن روی یک پا و آزمون تعادل ستاره ای. , 1402; 15(38): 109-124. doi: 10.22089/smj.2024.16206.1735
اثر کنزیوتیپ بر فعالیت الکترومیوگرافی منتخبی از عضلات اندام تحتانی ورزشکاران با ناپایداری مزمن مچ پا در حین اجرای آزمون زمان ایستادن روی یک پا و آزمون تعادل ستاره ای
1گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران
2گروه بیومکانیک ورزشی،دانشکده علوم ورزشی،دانشگاه بوعلی سینا،همدان، ایران
3دانشجوی کارشناسی ارشد آسیبشناسی ورزشی و تمرینات اصلاحی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران
چکیده
اخیراً نوار کینزیوتیپ برای بهبود حس وضعیت مفصل، تعادل و راه رفتن مورد توجه قرار گرفته است، اما مطالعات موجود یافتههای متناقضی دارند. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر کنزیوتیپ بر فعالیت الکترومیوگرافی منتخبی از عضلات اندام تحتانی ورزشکاران با و بدون ناپایداری مزمن مچ پا در حین اجرای آزمون های تعادلی بود.. فعالیت عضلات تیبیالیس قدامی، نازک نی طویل، دوقلوی داخلی و خارجی، نعلی، پهن داخلی و خارجی و عضله دو سررانی 12 ورزشکار با ناپایداری مزمن مچ پا و 12ورزشکار سالم در حین انجام آزمون زمان ایستادن روی یک پا و آزمون تعادل ستاره ای ثبت شد. آزمون طرح تحلیل واریانس آمیخته با اندازه گیری تکراری برای بررسی اثرات درون و بین گروهی استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که کنزیوتیپ اثری روی سطح فعالیت عضلات و نسبت هم انقباضی عضلات در حین اجرای آزمون زمان ایستادن روی یکپا ندارد همچنین تفاوت معنی داری بین دو گروه در سطح فعالیت عضلات و نسبت هم انقباضی عضلات در حین اجرای زمان آزمون ایستادن روی یک پا وجود ندارد (05/ 0˃ p). در مقابل کنزیوتیپ تاثیر معنی داری بر نسبت هم انقباضی عضلات در حین اجرای آزمون تعادلی ستاره ای دارد (05/ 0˃ p). اما نتایج بین دو گروه معنی دار نبود(14/0 P=، 27/2F=) . با توجه به تاثیر کنزیوتیپ بر نسبت هم انقباضی عضلات در حین اجرای آزمون تعادل ستاره ای پیشنهاد می شود که از آن جهت بهبود تعادل پویا استفاده گردد