1استادیار مدیریت ورزشی، گروه تربیت بدنی، دانشگاه بین المللی امام رضا (ع)، مشهد، ایران
2دکتری تخصصی مدیریت ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
3استادیار گروه مدیریت ورزشی دانشگاه تهران،ایران.
4استادیار گروه آموزش تربیت بدنی پردیس شهید چمران تهران، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران
چکیده
پژوهش حاضر با هدف شناسایی علل تنفر و تمرینزدگی دانش آموزان از ورزش انجام شد. هدف پژوهش کاربردی و روش پژوهش کیفی بود. بدینمنظور با 21 نفر از صاحبنظران بهصورت قضاوتی هدفمند و با استفاده از مصاحبههای عمیق و نیمهساختارمند اشباع نظری حاصل شد. 12 نفر از این افراد (14/57 درصد)، 31 تا 40 سال سن داشتند که بیشترین فراوانی در بین نمونههای پژوهش میباشد. دادهها با استفاده از رویکرد اکتشافی از طریق فرآیند شناسهگذاری و تحلیل آن با استفاده از نرمافزار کیفی مکس کیودیای انجام شد. در پژوهش حاضر تعداد 107 شاخص در قالب 11 مفهوم (عناصر جسمانی، روانی، تربیتی-ادراکی، تجربیات فردی، اطلاعاتی-دانشی، فرا فردی، ضعف حرفهای معلمان، امنیتی- ایمنی، اعتقادات، حمایتی و اقتصادی- علمی) و 4 مقوله (عوامل سطح درون فردی، برون فردی، محیطی- فیزیکی و ساختاری- سازمانی) شناسایی شد. پژوهش حاضر بر توجه به عوامل سطح درون فردی، برون فردی، محیطی- فیزیکی و ساختاری- سازمانی در جلوگیری از تنفر و تمرینزدگی دانش آموزان از ورزش تأکید دارد. در این زمینه توجه به عواملی نظیر اجرای رشتههای ورزشی مورد علاقه دانش آموزان در مدارس، جذاب نمودن رشتههای ورزشی موجود در مدارس، افزایش ساعت تربیت بدنی در مدارس، تهیه برنامههایی در رادیو و تلویزیون بهمنظور آشنایی دانش آموزان با فواید ورزش، کاهش حق اجارهی سالنها، شناسایی استعداد ورزشی دانش آموزان توسط اولیا و مربیان، استفاده از معلمان با تجربه و کارآزموده و برگزاری جلسات مشاورهای برای مربیان ورزش و والدین بهمنظور جلوگیری از تنفر و تمرینزدگی دانش آموزان از ورزش پیشنهاد میشود.