حاجی حسنی, مبین, نوروزی سید حسینی, رسول, صفاری, مرجان, رحمتی, محمد مهدی, کالدرون, رائول. (1402). تلاش برای رسیدن به زبان مشترک ازطریق ورزش: رویکردی پدیدارشناسانه به تجربه زیستة دانشجویان بینالمللی ورزشکار. , 11(33), 189-204. doi: 10.22089/res.2023.15292.2409
مبین حاجی حسنی; رسول نوروزی سید حسینی; مرجان صفاری; محمد مهدی رحمتی; رائول کالدرون. "تلاش برای رسیدن به زبان مشترک ازطریق ورزش: رویکردی پدیدارشناسانه به تجربه زیستة دانشجویان بینالمللی ورزشکار". , 11, 33, 1402, 189-204. doi: 10.22089/res.2023.15292.2409
حاجی حسنی, مبین, نوروزی سید حسینی, رسول, صفاری, مرجان, رحمتی, محمد مهدی, کالدرون, رائول. (1402). 'تلاش برای رسیدن به زبان مشترک ازطریق ورزش: رویکردی پدیدارشناسانه به تجربه زیستة دانشجویان بینالمللی ورزشکار', , 11(33), pp. 189-204. doi: 10.22089/res.2023.15292.2409
حاجی حسنی, مبین, نوروزی سید حسینی, رسول, صفاری, مرجان, رحمتی, محمد مهدی, کالدرون, رائول. تلاش برای رسیدن به زبان مشترک ازطریق ورزش: رویکردی پدیدارشناسانه به تجربه زیستة دانشجویان بینالمللی ورزشکار. , 1402; 11(33): 189-204. doi: 10.22089/res.2023.15292.2409
تلاش برای رسیدن به زبان مشترک ازطریق ورزش: رویکردی پدیدارشناسانه به تجربه زیستة دانشجویان بینالمللی ورزشکار
1دانشجوی دکتری مدیریت ورزشی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
2گروه تربیت بدنی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس
3استادیار دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس
4عضو هیأت علمی دانشگاه گیلان
5Centro de Evaluacion y Medicion de Bienestar Aptitud Fisica y Deportiva PhD, M.S.
چکیده
در سالهای اخیر برگزاری رویدادهای فرهنگی و ورزشی بهعنوان ابزاری برای جامعهپذیری دانشجویان بهویژه دانشجویان بینالمللی مورد استفاده قرار میگیرد. هدف از تحقیق حاضر تحلیل تجربه زیستة دانشجویان بینالمللی ورزشکار از حضور در اولین المپیاد فرهنگی-ورزشی دانشجویان بینالملل است که با روش کیفی و رویکرد پدیدارشناختی انجام شد. ازطریق روش نمونهگیری هدفمند با رویکرد حداکثر تغییرات بیشینه مشارکتکنندگان در این تحقیق انتخاب شدند (16=n). ازطریق مصاحبههای عمیق و گفتگوهای تأملی دادهها جمعآوری شد. با استفاده از رویکرد هفت مرحلهای دیکلمن (1989) دادهها تجزیهوتحلیل شدند. برایناساس ده دسته معانی فرعی شکلگیری تصویر متفاوت از ایران، آشنایی با فرهنگ کشور میزبان، برجسته شدن چالشهای میان فرهنگی و تلاش برای رفع آنها، تجربه کردن دانستهها از ایران، شبکهسازی و تقویت روابط اجتماعی ازطریق ورزش، تقویت حس انساندوستی، کمرنگ شدن ملیگرایی و تقویت همگرایی انسانی، از بین رفتن مرزها و موانع ارتباطگیری مؤثر، لزوم رعایت هنجارها و ارزشهای جمعی، شناخت ارزشهای محوری جامعه میزبان رویداد به دست آمد. بهصورت کلی میتوان بیان داشت که ورزش بهعنوان بستر و ابزاری برای تسهیل جامعهپذیری و رسیدن به زبان مشترک عمل کرده است و درصورتیکه برنامهریزان و سیاستگذاران از این ابزار بهخوبی استفاده کنند، میتوان شاهد بهرهگیری مطلوب از ورزش برای تأثیرگذاریها و تأثیرپذیریهای مطلوب بینالمللی بود.
Constantine, M. G., Anderson, G. M., Berkel, L. A., Caldwell, L. D., & Utsey, S. O. (2005). Examining the cultural adjustment experiences of African international college students: A qualitative analysis. Journal of Counseling Psychology, 52 (1), 57.
DanaeeFard, H., & Kazemi, H. (2010). Interpretative researches on organization: Phenomenology and phenomenography strategies. Tehran: Emam Sadegh University Publication. (Persian)