آمار
| تعداد نشریات | 7 |
| تعداد شماره‌ها | 269 |
| تعداد مقالات | 3,519 |
| تعداد مشاهده مقاله | 4,752,288 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 1,968,572 |
تأثیر تمرین جسمانی و تمرین ذهنی بر تغییرپذیری الگوی هماهنگی و نرمی حرکت | ||
| رفتار حرکتی | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 08 آبان 1402 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22089/mbj.2023.13689.2059 | ||
| نویسندگان | ||
| داود فاضلی* 1؛ حمیدرضا طاهری تربتی2؛ علیرضا صابری کاخکی3؛ فاطمه شاکری چناری4 | ||
| 1استادیار رفتار حرکتی- دانشگاه شیراز | ||
| 2معاون دانشگاه فردوسی مشهد | ||
| 3دانشیار دانشگاه فردوسی مشهد | ||
| 4دانشجوی کارشناسی ارشد رشد حرکتی دانشگاه شیراز | ||
| چکیده | ||
| هدف این پژوهش بررسی تأثیر تمرین جسمی و ذهنی بر تغییرپذیری الگوی هماهنگی حرکتی و نرمی حرکت در ضربه گلف بود. به این منظور 30 نفر (میانگین سنی 3/4±25 سال) به صورت تصادفی به سه گروه تمرین جسمانی، تمرین ذهنی و کنترل تقسیم شدند. افراد 10 ضربه را به عنوان پیش آزمون انجام دادند. سپس بر اساس گروه‌بندی خود در هر روز 180 کوشش (10 بلوک 18 کوششی) را تکمیل کردند. تمرین به مدت 6 روز ادامه داشت. شرکتکنندگان گروه جسمانی به اجرای تکلیف به صورت جسمانی پرداختند و شرکتکنندگان در گروه تمرین ذهنی فقط به مرور ذهنی تکلیف بدون انجام حرکت آشکار پرداختند. گروه کنترل فقط در آزمون‌‌ها شرکت کرد و تکلیف را تمرین نکرد. هفت روز بعد از آخرین روز اکتساب افراد مجددا 10 ضربه را به عنوان یادداری اجرا نمودند. دقت ضربه و کینماتیک حرکت در حین اجرای آزمون‌‌ها ثبت شد. تغییرپذیری الگوی هماهنگی حرکتی و جرک حرکت از داده‌های کینماتیک محاسبه شد. نتایج نشان داد که تمرین جسمانی و تمرین ذهنی در یادگیری ضربه گلف موثر بوده‌اند، اما این تأثیر برای تمرین جسمی بیشتر بود. همچنین نشان داده شد که اگرچه تمرین ذهنی مشابه با تمرین جسمانی موجب افزایش نرمی حرکت می-شود، اما این بهبود به اندازه تمرین جسمانی نبود. دلیل احتمالی برای این یافته‌‌ها می‌‌تواند وجود بازخورد واقعی در اجرای تمرین جسمانی باشد که موجب اصلاح و بروزرسانی مدل‌‌های درونی می‌‌شود. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| ضربه گلف؛ جرک حرکت؛ هماهنگی؛ مدل‌‌های درونی | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 50 |
||