1کارشناسی ارشد آسیب شناسی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران.
2استادیار، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران. ، مرکز تحقیقات سلامت جامعه،
چکیده
کفش ورزشی مناسب، یکی از روش های موثر و دردسترس جهت تغییر الگوی بیومکانیکی دویدن و بهبود عملکرد ورزشی ورزشکاران میگردد. این مطالعه با هدف بررسی اثر افزایش جرم کفش بر منتخبی از مولفه های مکانیکی دویدن و کینماتیک مچ پای دوندگان تفریحی انجام شد. آزمودنیهای این مطالعه را 12 نفر مرد جوان 19 تا 25 ساله تشکیل دادند که در شش ماه گذشته، حداقل هفتهای یک تا سه روز تمرین دویدن داشتند. برای شبیه سازی کفش سنگین، کیسهی شن 250 گرمی به کفش آزمودنیها متصل و پس از مارکرگذاری، از الگوی دویدن آنها روی تردمیل با سرعت 10 کیلومتر بر ساعت در دو مرحله (با و بدون بار اضافی) بهصورت سهبعدی داده برداری شد. مولفههای مورد بررسی شامل جابجایی عمودی مرکز جرم، زاویه ساق با زمین، هیل وایپ، هیل کلرنس، زاویه پا با زمین، زاویهی دورسی – پلانتار فلکشن، اورژن و سرعت پرونیشن پا بود. در مولفهی هیل کلرنس 3/1 سانتیمتر و در مولفهی زاویهی دورسی پلانتار فلکشن مچ پا 1/1 درجه کفش سنگین نسبت به کفش سبک با یکدیگر اختلاف داشتند. بر اساس نتایج پژوهش، بنظر میرسد استفاده از کیسههای شنی برای افزایش جرم کفش، میتواند سبب افزایش اورژن در دوندگان تفریحی شود.
Ferber R, Macdonald S. Running mechanics and gait analysis. Available at: http://www.gaitlab.ir/books/gaitlab_ref_52_Reed_Ferber_Shari_Lynn_Macdonald.pdf. 2014.