روناسی, علیرضا, صالحی ساداتی, سعادت الله, نیکروان, محمد. (1402). طراحی مدل نقش عضویت در شبکههای اجتماعی بر بروز سندروم فومو در بین هواداران باشگاههای لیگ برتر. , 15(82), 247-260. doi: 10.22089/smrj.2023.13165.3711
علیرضا روناسی; سعادت الله صالحی ساداتی; محمد نیکروان. "طراحی مدل نقش عضویت در شبکههای اجتماعی بر بروز سندروم فومو در بین هواداران باشگاههای لیگ برتر". , 15, 82, 1402, 247-260. doi: 10.22089/smrj.2023.13165.3711
روناسی, علیرضا, صالحی ساداتی, سعادت الله, نیکروان, محمد. (1402). 'طراحی مدل نقش عضویت در شبکههای اجتماعی بر بروز سندروم فومو در بین هواداران باشگاههای لیگ برتر', , 15(82), pp. 247-260. doi: 10.22089/smrj.2023.13165.3711
روناسی, علیرضا, صالحی ساداتی, سعادت الله, نیکروان, محمد. طراحی مدل نقش عضویت در شبکههای اجتماعی بر بروز سندروم فومو در بین هواداران باشگاههای لیگ برتر. , 1402; 15(82): 247-260. doi: 10.22089/smrj.2023.13165.3711
طراحی مدل نقش عضویت در شبکههای اجتماعی بر بروز سندروم فومو در بین هواداران باشگاههای لیگ برتر
1دانشجوی دکترا مدیریت ورزشی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران
2استادیار گروه مدیریت ورزشی، واحد اراک، دانشگاه آزاد اسلامی، اراک، ایران
3استادیار گروه مدیریت ورزشی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران
چکیده
پژوهش حاضر باهدف طراحی مدل نقش عضویت در شبکههای اجتماعی بر بروز سندروم فومو در بین هواداران باشگاههای لیگ برتر با رویکرد آمیخته طراحی و اجرا گردید. پژوهش حاضر ازلحاظ هدف کاربردی، ازنظر شیوه گردآوری دادهها توصیفی- پیمایشی و بر اساس رویکرد پژوهش، آمیخته بود. جامعة آماری پژوهش حاضر در بخش کیفی شامل اساتید دانشگاهی آشنا با فضای مجازی، هواداری و اساتید روانشناسی و جامعهشناسی آشنا با سندروم فومو بود. از روش نمونهگیری هدفمند بهمنظور انتخاب مصاحبهشوندگان استفاده گردید. این نمونهگیری تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافت و درنهایت تعداد 15 نفر بهعنوان نمونه مشخص گردیدند. همچنین جامعه آماری در بخش کمی پژوهش شامل کلیه هوادارانی است که صفحات باشگاه پرسپولیس (8/7 میلیون نفر) و استقلال (5/3 میلیون نفر) در اینستاگرام را دنبال میکردند. از حداکثر تعداد نمونه در جدول مورگان استفاده شد (384 نفر). روش نمونهگیری طبقهای تصادفی بود. ابزار پژوهش حاضر شامل مصاحبههای نیمه ساختارمند و پرسشنامه (18 گویه و 2 مؤلفه اصلی بهصورت لیکرتی) بود. جهت بررسی داده-های بخش کیفی از کدگذاری باز، محوری و انتخابی استفاده گردید و در بخش کمی از روش مدلسازی معادلات ساختاری استفاده گردید. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که رسانههای اجتماعی بر بروز سندروم فومو تأثیرگذار است (مقدار تی بیشتر از 96/1)؛ بنابراین ایجاد ظرفیتهایی در جهت عضویت هواداران در رسانههای اجتماعی باشگاهها و ایجاد تعامل و ارتباطات در این خصوص میتواند منجر به کنترل و کاهش میزان سندروم فومو در افراد مستعد این سندروم گردد.