جعفری, سعید, سجادی, سید نصرالله, علی دوست قهفرخی, ابراهیم. (1403). مدل تبیین موانع و پیشرانهای توسعۀ اجتماعی در برنامههای سازمانهای ورزش برای توسعه و صلح (SDP). , 16(88), 17-42. doi: 10.22089/smrj.2023.13682.3789
سعید جعفری; سید نصرالله سجادی; ابراهیم علی دوست قهفرخی. "مدل تبیین موانع و پیشرانهای توسعۀ اجتماعی در برنامههای سازمانهای ورزش برای توسعه و صلح (SDP)". , 16, 88, 1403, 17-42. doi: 10.22089/smrj.2023.13682.3789
جعفری, سعید, سجادی, سید نصرالله, علی دوست قهفرخی, ابراهیم. (1403). 'مدل تبیین موانع و پیشرانهای توسعۀ اجتماعی در برنامههای سازمانهای ورزش برای توسعه و صلح (SDP)', , 16(88), pp. 17-42. doi: 10.22089/smrj.2023.13682.3789
جعفری, سعید, سجادی, سید نصرالله, علی دوست قهفرخی, ابراهیم. مدل تبیین موانع و پیشرانهای توسعۀ اجتماعی در برنامههای سازمانهای ورزش برای توسعه و صلح (SDP). , 1403; 16(88): 17-42. doi: 10.22089/smrj.2023.13682.3789
مدل تبیین موانع و پیشرانهای توسعۀ اجتماعی در برنامههای سازمانهای ورزش برای توسعه و صلح (SDP)
1دانشجوی دکتری مدیریت ورزشی، دانشکده علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
2استاد مدیریت ورزشی، دانشکده علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
3دانشیار مدیریت ورزشی، دانشکده علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
چکیده
هدف پژوهش حاضر ارائه مدل تبیین موانع و پیشرانهای توسعه اجتماعی در برنامههای سازمانهای ورزش برای توسعه و صلح (SDP) بود. این تحقیق با روش تحقیق کیفی و با ماهیت اکتشافی-بنیادی انجام شد. از طریق روش نمونهگیری هدفمندِ معیارمحور و براساس مصاحبههای عمیق، دادههای تحقیق جمعآوری شد. مشارکتکنندگان (جامعه) در پژوهش، جمعی از خبرگان شامل اساتید دانشگاه در حوزه علوم ورزشی، علوم اجتماعی و رفتاری، اقتصاد و توسعه و کارشناسان خبره کمیسیون ملی یونسکو ایران و کارشناسان خبره کمیته ملی المپیک و مدیران ارشد معاونت تربیتبدنی و سلامت وزارت آموزش و پرورش و وزارت علوم و مدیران ارشد و کارشناسان خبره وزارت ورزش و جوانانی که آشنایی کامل با مباحث توسعه و بهویژه توسعه اجتماعی از طریق ورزش داشتند، بودند (تعداد نمونه درمجموع 19 نفر). دادهها براساس نظریه دادهبنیاد و با رویکرد کلاسیک دادهها (رویکرد گلیزری) و استفاده از نرمافزار مکسکیودا، کدگذاری و تجزیهوتحلیل شدند. مطابق نتایج پژوهش، مدل توسعه اجتماعی مبتنی بر سهمقوله اصلی تعریف شد. مقوله محوری توسعه اجتماعی از طریق ورزش شامل مقولههای فرعی مسئولیت جمعی اجتماعی، صلح پایدار، بهبود کیفیت ارتباطات اجتماعی، تغییرات اجتماعی-ورزشی برنامهریزیشده، برابری و عدالت، یکپارچگی و انسجام اجتماعی، و بهزیستی فردی و جمعی بود. همچنین تحلیل دادهها نشان داد، موانع یا محدودیتهای توسعه اجتماعی از طریق ورزش از ترکیب محدودیت منابع، بدبینی به ورزش، تعارض بین سازمانی، خلأ دانش، اشتباهات برنامهریزی، مسائل مدیریتی، مسائل قانونی، مسائل اجرایی، تبعیض جنسیتی، مسائل سیاسی، مسائل فرهنگی-اجتماعی و مشکلات اقتصادی ایجاد شده است. درمقابل، پیشرانها تلفیقی از شایستهگزینی، شبکهسازی، برنامه راهبردی، رهبری اشتراکی، جریانسازی، آگاهی بخشی و آموزش، فرهنگسازی، مهندسی مجدد و حمایت بود. با توجه به نتایج تحقیق پیشنهاد میشود، شبکهای منسجم از سازمانها و نهادهای مرتبط با توسعه، بهویژه توسعه اجتماعی از طریق ورزش با رویکرد رهبری اشتراکی تشکیل شود تا بتوان مداخلات برنامهریزیشده ورزشی-اجتماعی را با سیاستی منسجم پیش برد.
Di Palma, D., Tafuri, D., Ascione, D., & Raiola, G. (2018). Social, tourism and educational development through Sport. Journal of Physical Education and Sport, 18(1), 473 – 478.
Ian, J., Lorraine, B., & Immy, H. (2012). Qualitative research in sport and physical activity (R. Norouzi Seyed Hosseini, Trans). Tehran: Hatmi Publication. (Persian)