علیزاده, لیلی, قربان زاده, بهروز. (1401). تاثیر حس بازی بر بهبود مهارت‌های اجرایی بسکتبال و تکالیف تمرین نشده در کودکان با اختلال هماهنگی رشدی. , 14(50), 71-98. doi: 10.22089/mbj.2023.13500.2051
لیلی علیزاده; بهروز قربان زاده. "تاثیر حس بازی بر بهبود مهارت‌های اجرایی بسکتبال و تکالیف تمرین نشده در کودکان با اختلال هماهنگی رشدی". , 14, 50, 1401, 71-98. doi: 10.22089/mbj.2023.13500.2051
علیزاده, لیلی, قربان زاده, بهروز. (1401). 'تاثیر حس بازی بر بهبود مهارت‌های اجرایی بسکتبال و تکالیف تمرین نشده در کودکان با اختلال هماهنگی رشدی', , 14(50), pp. 71-98. doi: 10.22089/mbj.2023.13500.2051
علیزاده, لیلی, قربان زاده, بهروز. تاثیر حس بازی بر بهبود مهارت‌های اجرایی بسکتبال و تکالیف تمرین نشده در کودکان با اختلال هماهنگی رشدی. , 1401; 14(50): 71-98. doi: 10.22089/mbj.2023.13500.2051

تاثیر حس بازی بر بهبود مهارت‌های اجرایی بسکتبال و تکالیف تمرین نشده در کودکان با اختلال هماهنگی رشدی

رفتار حرکتی
مقاله 3، دوره 14، شماره 50، بهمن 1401، صفحه 71-98    اصل مقاله (669.33 K)
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22089/mbj.2023.13500.2051
نویسندگان
لیلی علیزاده* 1؛ بهروز قربان زاده2
1استادیار رفتار حرکتی- گروه علوم ورزشی- دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی- دانشگاه شهید مدنی آذریایجان- تبریز- ایران
2دانشیار گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر حس بازی بر بهبود مهارت‌های اجرایی بسکتبال و تکالیف تمرین نشده در کودکان با اختلال هماهنگی رشدی بود. تعداد 40 دانش‌آموز دختر 10 تا 12 سال راست دست از مجموع 56 مدرسة ابتدایی شهرستان اردبیل، بر اساس معیارهای دستورالعمل آماری و تشخیصی اختلالات روانی غربال شدند. آزمودنی‌ها بصورت تصادفی ساده در دو گروه سنتی و گروه حس بازی به تعداد مساوی تقسیم شدند و به تمرین پرداختند. برای گردآوری اطلاعات از مجموعة آزمون ارزیابی حرکت کودکان ۲ (MABC-2)، آزمون مهارتی بسکتبال ایفرد، ابزار سنجش عملکرد بازی و سیاهة بررسی مشکلات دستخط استفاده شد. آزمون‌ها قبل و بعد از 8 هفته برنامة آموزشی، 16 جلسه، هر جلسه به مدت 40 دقیقه اجرا شد. نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیره نشان داد که دانش‌آموزان در یادگیری مهارت‌های تصمیم‌گیری، حمایت، پاس و دریبل به روش حس بازی بهتر بوده‌اند (05/0>p) اما در مورد مؤلفه‌های دیگر تفاوت معناداری وجود نداشت. همچنین در بررسی مهارت دستخط دانش‌آموزان دارای اختلال هماهنگی رشدی، میانگین گروه تمرینی حس بازی به طور معناداری بیشتر از گروه تمرین سنتی بوده است (01/0>p). به طور کلی رویکرد مبتنی بر حس بازی کارآمدی بهتری در توسعة مهارت‌های تمرینی و تمرین نشده نشان داد و پیشنهاد می‌شود در آموزش مهارت-های ورزشی به این کودکان از رویکردهای بازی محور و فرآیند پرسش و پاسخ در قالب بازی‌های تعدیل شده استفاده گردد.
کلیدواژه‌ها
حس بازی؛ دستخط؛ تصمیم‌گیری؛ اختلال هماهنگی رشدی
مراجع
  1. Fong SSM, Chung JWY, Cheng YTY, Yam TTT, Chiu HC, Fong, DYT et al. Attention during functional tasks is associated with motor performance in children with developmental coordination disorder: A cross-sectional study. 2016;95(37):4935.
  2. Monastiridi SG, Katartzi ES, Kontou MG, Kourtessis T, Vlachopoulos SP. Positive relations of physical fitness and exercise intervention programs with motor competence and health-related quality of life in developmental coordination disorder: a systematic review. European Journal of Physical Education and Sport Science. 2020;6(3):1-51.
  3. Emck C, Bosscher R, Beek P, Doreleijers T. Gross motor performance and self-perceived motor competence in children with emotional, behavioural, and pervasive developmental disorders: a review. Dev Med Child Neurol. 2009;51(7):501-17.
  4. Taylor S, Mandich A. CO-OP intervention for young children with Developmental Coordination Disorder. OTJR: Occupation, Participation and Health. 2007;27:124-30.
  5. Namdar Tajari S, Farrokhi A, Rostami, R, Kurdi, MR, Moghadas Tabrizi, Y. The effect of physical training intervention on the motor skills of 7-10-year-old boys with developmental coordination disorder. Sports Management and Motor Behavior Journal. 2014;11(22):59-68. (In Persian).
  6. Smith M, Banwell HA, Ward E, Williams CM. Determining the clinical knowledge and practice of Australian podiatrists on children with developmental coordination disorder: a cross-sectional survey. Journal of Foot and Ankle Research. 2019;12(1):42.
  7. Ramezaninezhad, R. Physical education in schools. 3rd Tehran: Samt Publication; 2008. (In Persian).
  8. Davids K, Kingsbury D, Bennett S, Handford C. Information-movement coupling: implications for the organization of research and practice during acquisition of self-paced extrinsic timing skills. Journal of Sports Sciences. 2001;19(2):117-27.
  9. Dania A, Kossyva I, Zounhia K. Effects of a teaching games for understanding program on primary school students physical activity patterns. European Journal of Physical Education and Sport Science. 2017;3(2);81-94.
  10. Bunker D, Thorpe R. A model for the teaching of games in secondary schools. Bulletin of Physical Education. 1982;18(1):5–8.
  11. Pill S, Penney D, Swabey K. Rethinking sport teaching in physical education: a case study of research based innovation in teacher education. Australian Journal of Teacher Education. 2012;37(8):118-38.
  12. Smith L, Harvey S, Savory L, Fairclough S, Kozub S, Kerr C. Physical activity levels and motivational responses of boys and girls: a comparison of direct instruction and tactical games models of games teaching in physical education. European Physical Education Review. 2015;21(1):93-113.
  13. Nobre G, Valentini N, Ramalho M, Sartori R. Self-efficacy profile in daily activities: children at risk and with developmental coordination disorder. Pediatrics & Neonatology. 2019;60(6):662-8.
  14. Yaali R, Teymoori N, Bagheri S. The effect of training method (linear and nonlinear) on student participation motivation in physical education class. Sport Psychology Studies. 2020;8(30):205-20. (In Persian).
  15. Alizadeh L, Mohammadzadeh, H. The effect of traditional and nonlinear basketball training (TGFU and GS) on the development of adolescent girls' social skills. Sports Management and Motor Behavior Journal. 2019;18(35):81-97. (In Persian).
  16. Teoldo da Costa Israel, Machado Guilherme, González-Víllora Sixto, Roca André. Developing cognitive and motor decision-making skills through tactical principles and game sense approach in youth soccer. Paper presented at: World Conference on Science and Soccer, Coimbra, Portugal; 2022
  17. Cairney J, Kwan MY, Velduizen S, Hay J, Bray SR, Faught BE. Gender, perceived competence and the enjoyment of physical education in children: a longitudinal examination. International Journal of Behavioral Nutrition and Physical Activity. 2012;9:26.
  18. Kirby A. Dyspraxia series: part one. At sixes and sevens. Research in Developmental Disabilities. 2011;32:2376–82.
  19. Farhat FA, Hsairi IA, Baati HB, Mits-Engelsman C, Masmoudi KD, Mchirgui RE, et al. The effect of a motor skills training program in the improvement of practiced and non-practiced tasks performance in children with developmental coordination disorder (DCD). Human Movement Science. 2016;46:10–22.
  20. Jalilvand M, Rizvandi A. Comparison of the effectiveness of traditional method and tactical game method for teaching sports skills on enjoyment of physical activity in children with developmental coordination disorder. Rooyesh-e-Ravanshenasi Journal (RRJ). 2021;10(2):25-34. (In Persian).
  21. Jongmans MJ, Smits-Engelsman BC, Schoemaker MM. Consequences of comorbidity of developmental coordination disorders and learning disabilities for severity and pattern of perceptual-motor dysfunction. Journal of Learning Disabilities. 2003;36:528–37.
  22. Feder K, Majnemer A. Handwriting development, competency, and intervention. Developmental Medicine & Child Neurology. 2007;49:312-7.
  23. Peens A, Pienaar AE, Nienaber AW. The effect of different intervention programmes on the self-concept and motor proficiency of 7- to 9-yearold children with DCD. Child: Care, Health and Development. 2008;34(3):316–28.
  24. Ferguson GD, Jelsma D, Jelsma J, Smits-Engelsman BC. The efficacy of two task orientated interventions for children with developmental coordination disorder: neuromotor task training and nintendo Wii fit training. Research in Developmental Disabilities. 2013;34:2449–61.
  25. Brini S, Boullosa D, Calleja‑Gonzalez J, van den Hoek D J, Nobari N, Clemente F M. Impact of combined versus single‑mode training programs based on drop jump and specific multidirectional repeated sprint on bio‑motor ability adaptations: a parallel study design in professional basketball players. BMC Sports Science, Medicine and Rehabilitation. 2022;14:160.
  26. Ojari M, Arab Ameri E, Ghasemi A, Kashi A. Developmental coordination disorder: cultural differences using Movement Assessment Battery for Children-2 (MABC2). Middle Eastern Journal of Disability Sciences. 2018;8:111.
  27. Hadavi F, Farahani A, Izadi A. Measurement, evaluation and assessment in physical education. Hatmi publication. (2013). (In Persian).
  28. Oslin JL, Mitchell SA, Griffin LL. The game performance assessment instrument (GPAI): Development and preliminary validation. Journal of teaching in physical education. 1998;17(2):231-43.
  29. Bahrami R, Alizadeh H, Kazemi F. The effect of psychomotor exercises on improving the legibility of handwriting in elementary school students. Quarterly of Psychology of Exceptional Individuals. 2018;8(30):1-18. (In Persian).
  30. Kurtz LA. Understanding motor skills in children with dyspraxia, ADHD, autism and other learning disabilities a guide to improving coordination. London: Jessica Kingsley Pub; 2008, pp. 12-79.
  31. Ford PR, Yates I, Williams AM. An analysis of practice activities and instructional behaviours used by youth soccer coaches during practice: exploring the link between science and application. Journal of Sports Sciences. 2010;28(5):483-95.
  32. Pritchard T, Hawkins A, Wiegand R, Metzler JN. Effects of two instructional approaches on skill development, knowledge, and game performance. Measurement in Physical Education and Exercise Science. 2008;12:219–236.
  33. Tallir IB, Musch E, Valcke M, Lenior M. Effects of two instructional approaches for basketball on decisionmaking and recognition ability. International Journal of Sport Psychology. 2005;36:107–26.
  34. Griffin LL, Brooker R, Patton K. Working toward legitimacy: two decades of teaching games for understanding. Physical Education and Sport Pedagogy. 2005;10(3):213–23.
  35. Barkley RA. ADHD and the nature of self-control. New York: Guilford Press; 2005.
  36. Donadon G. Visual-motor perception of students with attention deficit hyperactivity disorder. Universidade Estadual Paulista “Júlio de Mesquita Filho” – UNESP – Marília (SP), Brazil. 2013;25(4):337-41.
  37. Pill Sh. Play with Purpose, game sense to sport literacy. 3rd Hindmarsh: Australian Council for Health, physical education and recreation (ACHPER); 2016.
  38. Bain S, McGown C. Motor learning principles and the superiority of whole training in volleyball. 2011. Available at:http://wwwplavolleyball.com/wp-content/uploads/2011/12/wholetraining.pdf
  39. McEwen S, Polatajko H, Baum C, Rios J, Cirone D, Doherty M, et al. Combined cognitive-strategy and task-specific training improve transfer to untrained activities in subacute stroke: An exploratory randomized controlled trial. Neuro Rehabilitation and Neural Repair. 2015;29(6):526–36.
  40. Brisswalter J, Collardeau M, Rene A. Effects of acute physical exercise characteristics on cognitive performance. Sports Medicine. 2002; 32:555–66.
  41. Visser J, Geuze RH, Kalverboer AF. The relationship between physical growth, the level of activity and the development of motor skills in adolescence: Differences between children with DCD and controls. Human Movement Science. 1998;17(4-5):573-608.
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 1,948
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 724
پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی
آمار
تعداد نشریات9
تعداد شماره‌ها334
تعداد مقالات4,062
تعداد مشاهده مقاله8,552,747
تعداد دریافت فایل اصل مقاله3,070,589