2دانشیار دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران
3دانشگاه فرهنگیان، پردیس نسیبه
چکیده
عوامل روانشناختی از قبیل خودگفتاری در توسعه مهارت نقش دارد. هدف این پژوهش مقایسۀ خودگفتاری آموزشی و انگیزشی بر عملکرد و یادگیری مهارتهای پایه هندبال در دانشآموزان دختر شهر کرج بود. پژوهش حاضر کاربردی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود و از آزمونهای پاسکاری با دیوار و پرتاب پنالتی زین در هندبال استفاده کرد. نمونههای پژوهش را 60 دانشآموز دختر مدارس متوسطۀ شهر کرج (13 تا 18 سال) تشکیل دادند. آنها بهصورت در دسترس انتخاب شدند و به-صورت تصادفی در سه گروه خودگفتاری آموزشی، خودگفتاری انگیزشی و کنترل قرار گرفتند. آزمودنیها به مدت ششهفته، هر هفته سهجلسه و هر جلسه 45 دقیقه، مهارتهای پایه را در سه بلوک، هر بلوک شامل 10 کوشش اجرا کردند. آزمودنیها قبل از اجرای تکلیف، در گروه خودگفتاری آموزشی از عبارات "بدن صاف"، آرنج صاف" برای پرتاب و "دقت کن و یارت را ببین" برای پاس و در گروه خودگفتاری انگیزشی از عبارات "حالا" برای پاس و "محکم" برای پرتاب استفاده کردند. نتایج تحلیل واریانس درونگروهی با اندازهگیری تکراری، تحلیل واریانس مرکب و تحلیل واریانس یکطرفه نشان داد که در مقایسه با گروه کنترل، خودگفتاری آموزشی و انگیزشی بر عملکرد و یادگیری مهارتهای پایه هندبال تأثیر معناداری دارد (05/0P≤) ولی بین دو گروه تجربی تفاوت معناداری وجود ندارد (05/0P>). خودگفتاری فارغ از نوع آن با تغییر جنبههای شناختی، عاطفی و رفتاری، اثر تسهیلکنندهای بر انگیزش و به تبع آن، عملکرد دارد. بنابراین خودگفتاری میتواند با جلب توجه فراگیر به تکلیف مربوط، عناصرکلیدی الگوی مهارت را تحریک کند و موجب بهبود مهارتها شود.
Latinjak AT, Hardy J, Comoutos N, Hatzigeorgiadis A. Nothing unfortunate about disagreements in sport self-talk research: reply to van raalte, vincent, dickens, and brewer (2019). 2019.