دودانگه, زهرا, شمسی پور دهکردی, پروانه. (1402). نقش بالیدگیجسمانی و نوع نگرش والدین به بازی بر شایستگیحرکتی ادراک شده دختران در دوران قرنطینهخانگی ناشی از پاندمی کووید19. , 15(51), 139-166. doi: 10.22089/mbj.2022.10522.1969
زهرا دودانگه; پروانه شمسی پور دهکردی. "نقش بالیدگیجسمانی و نوع نگرش والدین به بازی بر شایستگیحرکتی ادراک شده دختران در دوران قرنطینهخانگی ناشی از پاندمی کووید19". , 15, 51, 1402, 139-166. doi: 10.22089/mbj.2022.10522.1969
دودانگه, زهرا, شمسی پور دهکردی, پروانه. (1402). 'نقش بالیدگیجسمانی و نوع نگرش والدین به بازی بر شایستگیحرکتی ادراک شده دختران در دوران قرنطینهخانگی ناشی از پاندمی کووید19', , 15(51), pp. 139-166. doi: 10.22089/mbj.2022.10522.1969
دودانگه, زهرا, شمسی پور دهکردی, پروانه. نقش بالیدگیجسمانی و نوع نگرش والدین به بازی بر شایستگیحرکتی ادراک شده دختران در دوران قرنطینهخانگی ناشی از پاندمی کووید19. , 1402; 15(51): 139-166. doi: 10.22089/mbj.2022.10522.1969
نقش بالیدگیجسمانی و نوع نگرش والدین به بازی بر شایستگیحرکتی ادراک شده دختران در دوران قرنطینهخانگی ناشی از پاندمی کووید19
2دانشیار گروه رفتار حرکتی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران
چکیده
دوران قرنطینگیخانگی ناشی از پاندمی کووید19 میتواند شایستگیحرکتی ادراکشده کودکان را متأثر کند. هدف از اجرای پژوهش حاضر بررسی تاثیر سطوح بالیدگیجسمانی و نوع نگرش والدین به بازی بر شایستگیحرکتی ادراک شده در دوران قرنطینهخانگی بود. پژوهش حاضر یک مشاهده مقطعی و کاربردی بود. 300 شرکتکننده دختر با دامنه سنی 9 تا 11 در سال تحصیلی1399-1400 در منطقه 19شهر تهران به روش نمونهگیری داوطلبانه از میان دانشآموزان شهر تهران و بر اساس معیارهای ورود به مطالعه در پژوهش شرکتکردند. به دلیل دورانکوید 19 و آموزشمجازی کودکان در دوران قرنطینگیخانگی، دادههای پژوهش حاضر به صورت نظرسنجیآنلاین شامل 3 بخش درمورد ویژگیهای جمعیتشناختی، شایستگی-حرکتی ادراکشده و نگرش والدین نسبت به بازی جمعآوری شد. برای تعیین وضعیت بالیدگیجسمانی از روش برآورد درصد قامتبزرگسالی که در سن معینی کسب شده (روش خمیس–روشه 1994) استفادهشد. برای تحلیل دادهها از آنالیز واریانس چندمتغیره و آزمون تعقیبی بونفرونی استفادهشد. .با توجه به تحلیل واریانس اثر اصلی بالیدگیجسمانی و اثر اصلی نوع نگرش والدین به بازی در فضایباز بر مهارتهای جابه-جایی(001/0p=)، کنترلشی (001/0p=) و شایستگیحرکتی ادارک شده (001/0p=) معنادار میباشد. کودکان با سطوح بالیدگی نرمال و زودرس و کودکانی که نگرش نسبت به بازی در فضایباز مثبت بود، در مهارتهای جابهجایی، کنترلشی و شایستگیحرکتی ادارک نسبت به کودکان دیررس و کودکانی که نوع نگرش منفی نسبت به بازی در فضایباز داشتند، بهتر بودند. بازی در فضای باز و طبیعت به کودکان با سطوح بالیدگی متفاوت جهت رشد مهارتهای حرکتی بنیادی در دوران قرنطینهخانگی و پس از آنها توصیه می-شود.
Wang G, Zhang Y, Zhao J, Zhang J, Jiang F. Mitigate the effects of home confinement on children during the COVID-19 outbreak. Correspondence. 2020.395;945-47.
Dodangeh Z, Malek Hosseini E, shamsipour P. The effect of parent’s attitudes to play in green space on childrens cognitive flexibility during Covid-19 home quarantine. Shenakht Journal of Psychology and Psychiatry 2021; 8 (2) :100-112.
Schwarzfischer P, Gruszfeld D, Stolarczyk A, Ferre N, Escribano J, Rousseaux D, et al. Physical activity and sedentary behavior from 6 to 11 years. Pediatrics. 2018;143: e20180994.
Niemistö D, Finni T, Haapala EA, CantellM, Korhonen E, Sääkslahti A. Environmental correlates of motor competence in children—the skilled kids study. Int J Environ Res. Public Health. 2019; 16:1989.