اثر 8 هفته تمرین هوازی با شدت متوسط بر سطوح اپلین پلاسما و مقاومت به انسولین در زنان مبتلا به دیابت نوع 2 | ||
| فیزیولوژی ورزشی | ||
| مقاله 9، دوره 5، شماره 20، 1392، صفحه 115-128 اصل مقاله (230.01 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| حمید محبی* 1؛ فرهاد رحمانی نیا1؛ محمدحسن هدایتی امامی2؛ تهمینه سعیدی ضیابری3 | ||
| 1استاد دانشگاه گیلان | ||
| 2دانشیار دانشگاه علوم پزشکی گیلان | ||
| 3دانشجوی دکتری دانشگاه گیلان | ||
| چکیده | ||
| عوامل میانجی بسیاری از جمله اپلیندر روند اثرگذاری فعالیتهای منظم هوازی بر اختلالات متابولیک و دیابت نوع 2 نقش دارند. در مطالعه حاضر اثر 8 هفته تمرینات هوازی بر سطوح اپلین پلاسما و شاخص مقاومت به انسولین زنان مبتلا به دیابت نوع 2 بررسی شده است. 18 زن مبتلا به دیابت نوع 2 (میانگین و انحراف معیار سن90/6 ± 61/53 سال، وزن 89/9 ± 54/64 کیلوگرم، قد 26/6 ± 44/153 سانتی متر) بهطور تصادفی در دو گروه تمرین (9n=) و کنترل (9n=) قرار گرفتند. تمرین ورزشی توسط گروه تمرین شامل 8 هفته دویدن و پیادهروی با شدت 70 - 60 درصد حداکثر ضربان قلب بیشینه برای 3 جلسه در هفته و هر جلسه 30 تا 60 دقیقه اجرا شد. وزن بدن آزمودنیها در گروه تمرین نسبت به پیش از تمرین، به طور معناداری کاهش یافت (01/0>P). حداکثر اکسیژن مصرفی در گروه تمرین در مقایسه با پیش از تمرین و گروه کنترل افزایش و سطوح اپلین پلاسما، انسولین خون و شاخص مقاومت به انسولین کاهش معناداری را نشان داد (01/0>P). تمرین ورزشی موجب بهبود وضعیت بیماران دیابتی در متغیرهای غلظت اپلین، مقاومت به انسولین، غلظت انسولین و بهبود عملکرد جسمانی می شود. به طور کلی به نظر میرسد تغییرات مشاهده شده در سطوح اپلین پلاسما و شاخص مقاومت به انسولین، احتمالاً به دلیل کاهش وزن و ماهیت ضد التهابی تمرینات هوازی بوده است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| دیابت نوع 2؛ اپلین پلاسما؛ مقاومت به انسولین؛ تمرین هوازی | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,540 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 2,494 |
||
| تعداد نشریات | 8 |
| تعداد شماره‌ها | 341 |
| تعداد مقالات | 4,157 |
| تعداد مشاهده مقاله | 8,907,368 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 3,370,641 |