تأثیر ده روز مصرف دارچین بر شاخصهای بیو‌شیمیایی و عملکردی کوفتگی عضلانی تأخیری | ||
| فیزیولوژی ورزشی | ||
| مقاله 6، دوره 5، شماره 20، بهمن 1392، صفحه 63-80 اصل مقاله (344.36 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| عباس معمارباشی* 1؛ مجتبی عباسیان2 | ||
| 1دانشیار دانشگاه محقق اردبیلی | ||
| 2دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه محقق اردبیلی | ||
| چکیده | ||
| کوفتگی عضلانی حالتی ناخوشایند همراه با درد در عضلات اسکلتی است که عمدتاً متعاقب فعالیت عضلانی برونگرا و یا غیر معمول ایجاد میشود. دستیابی به روشی آسان و بیضرر برای پیشگیری از این عارضه یا درمان آن، از دغدغههای رایج مربیان و ورزشکاران است. این پژوهش با هدف بررسی اثرات مصرف خوراکی پودر دارچین به مدت ده روز بر تغییرات شاخصهای بیو‌شیمیایی و نشانههای عملکردی کوفتگی عضلانی تأخیری(DOMS) متعاقب یک جلسه فعالیت عضلانی برونگرا انجام شد. تعداد 24 دانشجوی پسر غیرفعال سالم و فاقد علائم کوفتگی عضلانی دانشگاه محقق اردبیلی با دامنه سنی (14/1±1/19سال) به طور تصادفی به دو گروه تجربی (10 نفر) و شاهد (14 نفر) تقسیم شدند. آزمودنیهای گروه تجربی، یک هفته قبل و سه روز بعد از ایجاد کوفتگی عضلانی، روزانه 6 عدد کپسول حاوی 420 میلیگرم پودر دارچین (روزانه 52/2 گرم) و گروه شاهد 6 عددکپسول حاوی 300 میلیگرم مادة بی اثر لاکتوز (دو عدد صبح، دو عدد ظهر و دو عدد شب) بعد یا حین صرف وعدههای غذایی مصرف کردند. پروتکل ایجاد کوفتگی عضلانی به صورت وزنه زدن با 80 درصد یک تکرار بیشینه در چهار نوبت و هر نوبت با 20 تکرار و 3 دقیقه استراحت بین هر نوبت اجرا شد. یک هفته قبل از ایجاد کوفتگی عضلانی و نیز بلافاصله بعد، 24، 48 و 72 ساعت بعد از اجرای پروتکل ایجاد کوفتگی عضلانی، نیروی بیشینه ایزومتریک و ایزوتونیک، درد ادراکی، دامنه حرکتی زانو، اندازهگیری محیط ران و غلظت آنزیمهای کراتینکیناز (CPK) و لاکتات دهیدروژناز (LDH) پلاسما اندازهگیری شد. از آزمون‌های تحلیل واریانس دو عاملی با اندازهگیری‌های مکرر و تصحیح بونفرونی برای تعیین اثر دارچین در هر گروه مختلف و از آزمون تی غیروابسته برای مقایسه نتایج بین دو گروه در هر مرحله زمانی استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد مصرف روزانه 52/2 گرم پودر دارچین به مدت ده روز موجب کاهش قابل ملاحظه و معناداری در غلظت آنزیم CPK و LDH شد (0001/0P<). حداکثر قدرت ایزومتریک گروه تجربی نسبت به گروه کنترل معنادار نبود، ولی حداکثر قدرت ایزوتونیک گروه تجربی نسبت به گروه کنترل، 24(05/0P<)، 48 (001/0P≤) و 72(0001/0P<) ساعت بعد از کوفتگی عضلانی افزایش معناداری را نشان داد. گروه مصرف کننده دارچین به طور معناداری تغییرات محیط ران کمتری نسبت به گروه کنترل داشت (001/0P<). دامنة حرکتی مفصل زانو در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل، 48 و 72 ساعت بعد از کوفتگی عضلانی افزایش معناداری نشان میدهد (001/0P<). درد ادراکی درگروه تجربی، بلافاصله، 48 و 72 ساعت بعد از کوفتگی عضلانی به طور معناداری کمتر از گروه کنترل بود (0001/0P<). نتایج این تحقیق نشان داد ده روز مصرف خوراکی دارچین در پیشگیری از DOMS موثر بود و به طور قابل ملاحظه و معناداری علائم آزمایشگاهی و عملکردی کوفتگی عضلانی تاخیری را تحت تاثیر قرار داده است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| دارچین؛ کوفتگی عضلانی تأخیری؛ آنزیم کراتین کیناز؛ آنزیم لاکتات دهیدروژناز | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,590 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,520 |
||
| تعداد نشریات | 9 |
| تعداد شماره‌ها | 334 |
| تعداد مقالات | 4,055 |
| تعداد مشاهده مقاله | 8,547,397 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 3,068,318 |