مقایسه تاثیر دو روش تغییرپذیری بر یادگیری مهارت ضربه گلف: تداخل زمینه ای و یادگیری افتراقی | ||
| رفتار حرکتی | ||
| دوره 13، شماره 44، تیر 1400، صفحه 69-92 اصل مقاله (1.08 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22089/mbj.2021.9735.1932 | ||
| نویسندگان | ||
| سیده حوریه موسوی1؛ علیرضا صابری کاخکی* 2؛ داود فاضلی3 | ||
| 1کارشناس ارشد یادگیری و کنترل حرکتی،گروه رفتار حرکتی، دانشگاه فردوسی مشهد | ||
| 2دانشیار رفتارحرکتی، گروه رفتار حرکتی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه فردوسی مشهد | ||
| 3استادیار رفتار حرکتی، بخش علوم ورزشی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه شیراز | ||
| چکیده | ||
| هدف از پژوهش حاضر مقایسه تأثیر دو روش تغییرپذیری (تداخل زمینهای و یادگیری افتراقی) بر یادگیری مهارت ضربه گلف بود. بدین منظور 50 دختر دانشجو (میانگین سنی=7/1± 6/21) بهصورت تصادفی در پنج گروه تداخل زمینهای مسدود، تداخل زمینه ای تصادفی ، یادگیری افتراقی مسدود ، یادگیری افتراقی تصادفی و کنترل تقسیم شدند. شرکتکنندگان پس از پیشآزمون، بر اساس گروهبندی مربوطه، تکلیف گلف را به مدت سه روز متوالی (هرروز 10 بلوک 12 کوششی) تمرین نمودند. سپس آزمون یادداری فوری را 10 دقیقه پس از آخرین جلسه اکتساب و آزمون یادداری تأخیری را 72 ساعت بعد از آخرین جلسه اکتساب انجام دادند. آزمون انتقال نیز با همین ترتیب انجام شد. نتایج نشان داد که گروههای یادگیری افتراقی در مراحل آزمونهای یادداری تفاوت معنیداری با گروه تداخل زمینه ای تصادفی ندارند (05/0<P)، اما در مرحله انتقال گروههای یادگیری افتراقی دقت بالاتری را از خود نشان دادند(05/0 P <)؛ بنابراین، تغییرات مداوم ایجادشده در یادگیری افتراقی، احتمالا به دلایلی مانند ظهور جاذب های وابسته به خود و وابسته به زمینه و همچنین پدیده نوسانات تصادفی، قابلیت تعمیمپذیری بیشتری نسبت الگویی را داشته که توسط تمرین تداخل زمینه ای ایجادشده است. | ||
| کلیدواژهها | ||
| تمرین تصادفی؛ تمرین مسدود؛ یادگیری افتراقی مسدود؛ یادگیری افتراقی تصادفی؛ یادگیری حرکتی | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3,493 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,035 |
||
| تعداد نشریات | 8 |
| تعداد شمارهها | 342 |
| تعداد مقالات | 4,179 |
| تعداد مشاهده مقاله | 9,064,675 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 3,427,098 |