مقایسه دانش تاکتیکی و علاقه موقعیتی درآموزش سنتی و روشهای مبتنی بر بازی | ||
| رفتار حرکتی | ||
| دوره 13، شماره 43، فروردین 1400، صفحه 123-150 اصل مقاله (840.11 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22089/mbj.2020.8277.1846 | ||
| نویسندگان | ||
| حسن محمدزاده* 1؛ الهام دانشیار2 | ||
| 1دانشکده تربیت بدنی دانشگاه ارومیه | ||
| 2تربیت بدنی دانشکده تربیت بدنی دانشگاه ارومیه | ||
| چکیده | ||
| هدف پژوهش حاضر، تعیین اثر مدلهای آموزش سنتی و بازی موقعیتی بر دانش تاکتیکی و علاقه موقعیتی پسران 10-12 ساله در فوتبال بود. آزمودنی‌ها 24 دانش‌آموز مدرسه فوتبال (سن:73/0±11 ) بود. پژوهش شامل پیش‌آزمون، آموزش به دوشیوۀ بازی موقعیتی و سنتی، پس‌آزمون و آزمون یادداری تاخیری بود. آزمودنی‌ها در دو گروه و به مدت 12 جلسه مطابق رویکرد آموزشی گروه خود به تمرین پرداختند. آموزش به شیوه بازی موقعیتی براساس مدل مبتنی بر بازی در پنج مرحله بود. در روش سنتی نیز آموزش با تأکید بر مهارت و تکنیک انجام شد. مقیاس‌های دانش تاکتیکی و علاقه موقعیتی توسط فراگیران در تمام مراحل آزمون‌ها تکمیل شد .برای تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر، تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. نتایج نشان داد دانش تاکتیکی گروه بازی موقعیتی نسبت به گروه سنتی بیشتر بود. علاوه بر این امتیازات علاقه موقعیتی برای گروه بازی موقعیتی در پس‌آزمون نسبت به پیش-آزمون پیشرفت بیشتری را نشان داد و در عوامل چالش، نیاز به توجه، نوآوری، علاقه کلی بین دو گروه تفاوت معناداری وجود داشت. با توجه به اینکه مدل آموزش موقعیتی با سناریوهای بازی یک مدل خلاقانه آموزشی است که برای آموزش ورزش‌ها در کلاس‌های درس تربیت‌بدنی ارائه شده است، استفاده از این رویکرد جدید مبتنی بر بازی شاید بتواند علاوه برارتقاء سطح عملکرد بازی و یادگیری، موجب افزایش علاقه، کیفیت انگیزش و سطح فعالیت بدنی دانش‌آموزان شود. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| بازی موقعیتی؛ دانش تاکتیکی؛ علاقه موقعیتی؛ سناریوی بازی | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 5,203 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 719 |
||
| تعداد نشریات | 8 |
| تعداد شماره‌ها | 342 |
| تعداد مقالات | 4,179 |
| تعداد مشاهده مقاله | 9,064,675 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 3,427,098 |