تاثیر آنی کینزیوتیپ تسهیلی و مهاری بر فعالیت و خستگی عضلات خم کننده مفصل آرنج | ||
| مطالعات طب ورزشی | ||
| دوره 13، شماره 29، شهریور 1400، صفحه 207-228 اصل مقاله (725.34 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22089/smj.2021.11497.1540 | ||
| نویسندگان | ||
| پیمان آقایی عطاآبادی1؛ علی عباسی* 2؛ امیر لطافت کار3 | ||
| 1دانشجوی دکتری بیومکانیک ورزشی، گروه بیومکانیک و آسیب‌شناسی ورزشی، دانشکدۀ تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خورزمی، تهران، ایران | ||
| 2استادیار بیومکانیک ورزشی، گروه بیومکانیک و آسیب‌شناسی ورزشی، دانشکدۀ تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خورزمی، تهران، ایران | ||
| 3استادیار آسیب‌شناسی ورزشی، گروه بیومکانیک و آسیب‌شناسی ورزشی، دانشکدۀ تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خورزمی، تهران، ایران | ||
| چکیده | ||
| هدف مطالعه حاضر بررسی اثرات کینزیوتیپ تسهیلی و مهاری بر فعالیت و خستگی عضلات فلکسور آرنج بود. 17 آزمودنی فعال به‌صورت داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند. هر آزمودنی پروتکل خستگی را طی شرایط کینزیوتیپ مهاری، تسهیلی و پلاسبو اجرا کرد و فعالیت الکترومایوگرافی عضلات دوسربازویی و بازویی زنداعلایی حین اجرای پروتکل ثبت شد. برای محاسبه‌ی میزان فعالیت عضلات قبل و بعد از پروتکل خستگی و نرخ خستگی به ترتیب از جذر میانگین مربعات (RMS) و شیب میانه فرکانسی سیگنال الکترومایوگرافی استفاده شد. نتایج نشان داد تنها اثر زمان بر فعالیت عضلانی معنادار بود و اثر کینزیوتیپ بر فعالیت عضلانی و نرخ خستگی عضلانی معنادار نبود. یافته‌ها نشان میدهد، فعالیت عضلات در شرایط خستگی افزایش می‌یابد، اما تکنیک‌های مختلف کینزیوتیپ قادر نیستند در شرایط عادی یا خستگی، اثر معناداری بر میزان فعالیت عضلانی بگذارند؛ همچنین این تکنیک‌ها نمی‌توانند با تسهیل یا مهار فعالیت عضلانی، زمان وقوع خستگی را تغییر دهد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| کینزیوتیپ؛ تیپ تسهیلی؛ تیپ مهاری؛ خستگی؛ فعالیت عضلانی | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 4,760 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 589 |
||
| تعداد نشریات | 8 |
| تعداد شماره‌ها | 342 |
| تعداد مقالات | 4,172 |
| تعداد مشاهده مقاله | 8,987,257 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 3,407,345 |