آمار
| تعداد نشریات | 8 |
| تعداد شماره‌ها | 238 |
| تعداد مقالات | 2,370 |
| تعداد مشاهده مقاله | 1,877,479 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 1,356,227 |
تاثیر تمرین هوازی و مصرف کورکومین بر بیان ژن miR-208، miR-499 و HSP60 کاردیومیوسیتهای موش‌های نر مدل سکته قلبی مواجهه با ایزوپروترنول | ||
| فیزیولوژی ورزشی | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 19 مهر 1400 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22089/spj.2021.10571.2140 | ||
| نویسندگان | ||
جبرئیل پوزش جدیدی1؛ فرناز سیفی اسک شهر   2؛ لطفعلی بلبلی 3؛ کریم آزالی3؛ آمنه پوررحیم4
| ||
| 1دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزش، گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، اردبیل، ایران | ||
| 2دانشیار، گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران | ||
| 3دانشیار، فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران | ||
| 4استادیار، گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران | ||
| چکیده | ||
| هدف: هدف پژوهش بررسی تاثیر تمرین هوازی تناوبی شدید و کورکومین بر بیان ژن miR-208، miR-499 و HSP60 کاردیومیوسیتهای رتهای نر مدل سکته قلبی حاد ناشی از ایزوپروترنول بود. مواد و روش ها: تعداد 40 سر موش صحرائی نر با تزریق درون صفاقی ایزوپروترنول دچار آنفارکتوس میوکارد شدند و به طور تصادفی در چهار گروه تمرین، کورکومین، توام و کنترل تقسیم شدند. تمرین HIIT به مدت 8 هفته شامل 60 دقیقه دویدن تناوبی(4 دقیقه دویدن با شدت 90-85 درصد VO2max و 2 دقیقه ریکاوری فعال با شدت 60 – 50 درصد) انجام شد. کورکومین روزانه 15 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت گاواژ خوراکی استفاده شد. یافته‌ها: هر سه مداخله شامل تمرین، کورکومین و توام موجب افزایش معنی‌دار بیان ژنی miR-499 و HSP60 و همچنین بهبود حداکثر اکسیژن مصرفی شدند، درحال‌که بیان ژن miR-208 کاهش یافت. همچنین بیان miR-208در گروه توام به طور معنی‌داری کمتر از گروه‌های HIIT (03/0P=) و کورکومین بود. نتیجه‌گیری: هر سه مداخله احتمالا با تغییر بیان میکروRNAها با کاهش عوارض حاصل از سکته قلبی از جمله استرس اکسایشی، آسیب ایسکمی/تزریق مجدد و بازسازی بافتی مرتبط هستند. ولی شاید کاهش بیشتر بیان miR-208 در گروه توام احتمالا به وجود خطر کمتر مرگ و میر و یا سکته مجدد و یا بازسازی ساختاری بهتر قلب به دنبال سکته اشاره کرده و تاکید کننده کسب نتایج بهتر در تجویز همزمان کورکومین با تمرینات HIIT است. بااینحال به دلیل عدم اندازه‌گیری مستقیم بسیاری از متغیرها و محدودیت‌های تحقیق، هنور نیاز به بررسی‌های بیشتر باقی است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| کورکومین؛ تمرین تناوبی شدید؛ سکته قلبی؛ میکروRNA | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 13 |
||
