1دانشجوی دکتری مدیریت ورزشی، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران
2استادیار گروه مدیریت ورزشی، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران
3استادیار گروه تربیت بدنی، واحد ملایر، دانشگاه آزاد اسلامی، ملایر، ایران.
چکیده
هدف از پژوهش حاضر ارائه طراحی الگوی توسعه پایدار در ورزش زنان بود. روش تحقیق از نوع تحقیقات کیفی با رویکرد اکتشافی و سیستماتیک انتخاب شد. جامعه آماری شامل دو بخش جامعه انسانی (مدیران، اساتید، مربیان، و ...) و جامعه اطلاعاتی (کتاب‌ها، مقالات، اسناد، رسانه‌ها، و ...) بود. نمونه گیری به تعداد قابل کفایت بر مبنای رسیدن به اشباع نظری به صورت قضاوتی انجام شد (24 نفر و 76 نسخه). ابزار پژوهش شامل مطالعه کتابخانه‌ای و مصاحبه‌های اکتشافی چارچوب‌دار بود. روایی ابزار براساس اعتبار حقوقی و علمی نمونه آماری، نظر خبرگان و ضریب توافق بین مصححان کدگذار ارزیابی و تایید گردید. جهت تحلیل داده‌ها از روش کدگذاری چندمرحله‌ای استفاده شد. چارچوب پژوهش شناسایی شده در مدل شامل چهار سطح کلی و متوالی؛ اکوسیستم (2 منظر، 5 بُعد و 20 مولفه)، راهبرد (3 منظر، 10 بُعد و 29 مولفه)، عملکرد (3 منظر، 11 بُعد و 43 مولفه) و پیامد (2 منظر و 8 مولفه) بود. ماهیت ارتباط بین متغیرها در مدل براساس روابط علی- معلولی و تحلیل سیستمی مشخص شده است. براساس یافته‌های پژوهش می‌توان گفت که توسعه پایدار ورزش زنان از تعامل نظامند و برآیند مولفه‌های در منظرهای شش گانه شکل می‌گیرد و هدف نهایی دستیابی به توسعه پایدار ورزش زنان جهت ارتقای کارکردهای آن است.