آمار
| تعداد نشریات | 8 |
| تعداد شماره‌ها | 234 |
| تعداد مقالات | 2,332 |
| تعداد مشاهده مقاله | 1,832,425 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 1,329,654 |
تأثیر مدل های مختلف تحریک الکتریکی جریان مستقیم فراجمجمه ای بر تصمیم گیری ریسک پذیر داوران ورزشی | ||
| فیزیولوژی ورزشی | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 02 شهریور 1400 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22089/spj.2021.10363.2126 | ||
| نویسندگان | ||
شهروز غایب زاده 1؛ شیرین زردشتیان  2؛ حسن صبوری مقدم3؛ احسان امیری 4؛ لوئیس سولال گیبوین 5
| ||
| 1گروه مدیریت ورزشی، دانشکدۀ علوم ورزشی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران | ||
| 2گروه مدیریت ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران | ||
| 3گروه روانشناسی علوم اعصاب شناختی، دانشکدۀ روانشناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران | ||
| 4گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه رازی | ||
| 5گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه کنستانز، آلمان | ||
| چکیده | ||
| هدف از مطالعۀ حاضر؛ بررسی تأثیر مدل‌های مختلف تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه‌ای بر تصمیم‌گیری ریسک‌پذیر داورانِ رشته‌های ورزش تیمی بود. 24 داور مرد در ورزش‌های فوتبال، فوتسال، والیبال، بسکتبال و هندبال (با دامنۀ سنی 19 تا 38 سال، درجۀ داوری: درجۀ 3 تا ملی؛ سابقۀ داوری: 2 تا 18 سال) به صورت داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند. بعد از جلسۀ آشنایی، آزمودنی‌ها در سه جلسۀ مجزا با فاصلۀ حداقل 72 ساعت در آزمایشگاه حضور یافتند. در یک طرح درون‌گروهی به شیوۀ دوسویه کور و به صورت موازنۀ متقابل، هر آزمودنی 3 نوع تحریک الکتریکی شامل تحریک آنُد، کاتُد و شَم را بر روی قشر خلفی-جانبی پیش پیشانی راست دریافت نمود. قبل و بعد از هر نوع تحریک؛ تکالیف روانشناختیِ تکانشگری برو/نرو و بازی قمار آیوا انجام شد. نتایج با استفاده از آزمون آنالیز واریانس دوراهۀ مرکب نشان داد که مقادیر دلتای IGT در شرایط آنُد و کاتد در مقایسه با شَم به‌شکل معنی‌داری بیشتر بود (به ترتیب، p=0.003، p=0.01). همچنین، نتایج نشان داد که مقادیر دلتای IMP در شرایط آنُد و شَم در مقایسه با کاتُد افزایش معنی‌داری داشت (به ترتیب، p=0.0001، p=0.002). به عنوان یک یافتۀ جدید، این نتایج نشان دهندۀ اثرات مثبت تحریک آنُد بر روی قشر خلفی-جانبی پیش پیشانی راست بر عوامل مرتبط با تصمیم‌گیری ریسک‌پذیر در داوران ورزشی مرد است. در پایان، می‌توان چنین نتیجه‌گیری نمود که tDCS احتمالاً می‌تواند به عنوان ابزاری برای بهبود تصمیم‌گیری ریسک‌پذیر داوران ورزشی مورد استفاده قرار گیرد، گرچه تأئید نهایی این امر نیاز به انجام تحقیقات متعدد دیگری دارد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| تحریک مغزی؛ تصمیم گیری؛ تکانشگری؛ داوران ورزشی؛ قشر خلفی جانبی پیش پیشانی | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 224 |
||
