تاثیر تصویرسازی ذهنی و تمرین بدنی برتکلیف پیگردی کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی | ||
| مطالعات روان‌شناسی ورزشی | ||
| مقاله 1، دوره 14، شماره 51، خرداد 1404 اصل مقاله (1.13 M) | ||
| نوع مقاله: مطالعه پژوهشی اصیل | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22089/spsyj.2021.10627.2187 | ||
| نویسندگان | ||
| الهام شبان1؛ مهدی شهبازی* 2؛ شهزاد طهماسبی بروجنی3 | ||
| 1گروه رفتار حرکتی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه تهران | ||
| 2استادگروه،رفتارحرکتی و تحلیل ورزشی،دانشکدگان علوم ورزشی و تندرستی،تهران،ایران. | ||
| 3دانشیار دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران | ||
| چکیده | ||
| تصویرسازی را می توان استفاده از تمام حواس برای بازآفرینی یا ساخت یک تجربه در ذهن تعریف کرد. این پژوهش با هدف تاثیر تصویرسازی ذهنی و تمرین بدنی بر تکلیف پیگردی کودکان با اختلال هماهنگی رشدی صورت گرفت. شرکت کنندگان 30 دانش‌آموز دختر با اختلال هماهنگی رشدی (با میانگین سنی 84/0 ± 22/8 ) بودند که به طور تصادفی در 3 گروه تصویرسازی ذهنی، تمرین بدنی و گروه کنترل قرار گرفتند. ابتدا پیش‌آزمون تکلیف پیگردی از تمام آزمودنی‌ها به عمل آمد. در طول پژوهش دو گروه تصویرسازی ذهنی و تمرین بدنی تمرینات خود را به مدت 18 جلسه (20-17 دقیقه ) انجام دادند و گروه کنترل به انجام فعالیت‌های روزانه خود پرداختند. در پایان تمام آزمودنی‌ها پس‌آزمون تکلیف پیگردی را انجام دادند. نتایج آزمون تحلیل واریانس مرکب 2 (زمان : پیش‌آزمون، پس‌آزمون) *3 (گروه : تصویرسازی ذهنی، تمرین بدنی و کنترل) نشان داد گروه‌های تمرینی در تمام مؤلفه‌های تکلیف پیگردی (زمان کلی باقی ماندن بر هدف، زمان متوالی باقی ماندن روی هدف، فاصله از هدف و سرعت) نسبت به گروه کنترل عملکرد بهتری داشتند و تفاوت معنا‌داری از پیش-آزمون تا پس‌آزمون مشاهده شد. بر اساس نتایج آزمون تی مستقل بین دو گروه تمرینی تفاوت معنا‌داری مشاهده نشد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| اختلال هماهنگی رشدی؛ تکلیف پیگردی؛ تصویرسازی ذهنی؛ تمرین حرکات ظریف | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,269 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 440 |
||
| تعداد نشریات | 9 |
| تعداد شماره‌ها | 334 |
| تعداد مقالات | 4,100 |
| تعداد مشاهده مقاله | 8,610,367 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 3,106,747 |