اثر نوع فعالیت‌بدنی هوازی یک جلسهای بر بازداری پاسخ ورزشکاران | ||
| رفتار حرکتی | ||
| مقاله 6، دوره 6، شماره 18، 1393، صفحه 85-102 اصل مقاله (333.74 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| مرتضی بگلری1؛ محمد ملکی* 2؛ سعید قائینی2 | ||
| 1کارشناس ارشد دانشگاه کردستان | ||
| 2استادیار دانشگاه کردستان | ||
| چکیده | ||
| هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی اثر نوع فعالیت‌بدنی هوازی یک جلسهای با شدت متوسط بر توانایی بازداری پاسخ دانشجویان ورزشکار بود. بدین منظور، با توجه به معیارهای ورود و خروجاز مطالعه، 28 ورزشکار از جامعه آماری دانشجویان دانشگاه کردستان انتخاب شده و بهطور تصادفی در دو گروه 14 نفره نوارگردان (28/1±50/22 سال) و دوچرخۀ‌کارسنج (88/1±22 سال) مورد بررسی قرار گرفتند. آزمودنی‌ها به‌مدت 35 دقیقه و با شدت 65%-60% ضربان قلب بیشینه، به فعالیت‌بدنی پرداختند. برای ارزیابی توانایی بازداری پاسخ، از آزمونهای رایانهای استروپ و مرتب کردن کارت‌های ویسکانسین در پیش، بلافاصله و 20 دقیقه پس از اتمام فعالیت استفاده گردید. نتایج آزمون تحلیل واریانس بین گروهی با اندازه‌های تکراری، بر عدم معناداری تفاوت تأثیر دو نوع فعالیت‌بدنی بر توانایی بازداری پاسخ دلالت داشت (05.0=P). اگرچه، اثر هر دوی آن‌ها بر توانایی بازداری پاسخ، مثبت و معنادار بود (000.0=P). بدین ترتیب، هر نوع فعالیت‌بدنی هوازی یک جلسهای، موجب بهبود توانایی بازداری پاسخ می‌گردد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| نوع فعالیت‌بدنی هوازی؛ توانایی بازداری پاسخ؛ نوارگردان؛ دوچرخۀ‌کارسنج | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,640 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,249 |
||
| تعداد نشریات | 8 |
| تعداد شماره‌ها | 341 |
| تعداد مقالات | 4,157 |
| تعداد مشاهده مقاله | 8,915,646 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 3,375,294 |