ارزیابی هماهنگی و تغییرپذیری بین مفصلی ناحیه پا در پی استفاده از ارتزهای پا با درجات سختی متفاوت طی فاز اتکای دویدن | ||
| مطالعات طب ورزشی | ||
| مقاله 6، دوره 11، شماره 26، بهمن 1398، صفحه 91-108 اصل مقاله (1.25 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22089/smj.2021.9647.1450 | ||
| نویسندگان | ||
| داود خضری* 1؛ فاطمه سالاری اسکر2؛ منصور اسلامی3 | ||
| 1استادیار بیومکانیک ورزشی، گروه بیومکانیک و فناوری ورزشی، پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی | ||
| 2استادیار بیومکانیک ورزشی، گروه بیومکانیک و رفتار حرکتی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه مازندران | ||
| 3دانشیار بیومکانیک ورزشی، گروه بیومکانیک و رفتار حرکتی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه مازندارن | ||
| چکیده | ||
| ارتزهای پا با درجات مختلف سختی بهصورت گستردهای جهت درمان ناهنجاریها و آسیبهای اندام تحتانی مورد استفاده قرار میگیرند؛ اما اثر آن‌ها بر هماهنگی و تغییرپذیری مفاصل هنوز به طور واضح بیان نشده است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر درجات متفاوت سختی کفی بر الگوی هماهنگی و تغییرپذیری بین مفصلی ناحیه پا طی فاز اتکای دویدن بود. 15 نفر مرد ورزشکار سالم برای شرکت در پژوهش داوطلب شدند. هماهنگی و تغییرپذیری با استفاده از روش فاز نسبی پیوسته طی دویدن با درجات متفاوت کفی (سخت، نیمه سخت و نرم) از دادههای سینماتیک تعیین شد. نتایج نشان داد کفی سخت، نرم و نیمه سخت در فاز 25 درصد اول مرحله اتکا فاز به ترتیب باعث افزایش 95، 179 و 220 درصدی در فاز نسبی پیوسته بین مفصلی اینورژن: اورژن مچ پا و تارسومتاتارسال نسبت به شرایط دویدن بدون کفی شدند (001/0≥p ). نتایج بهطور کلی نشان داد درجات متفاوت سختی کفی میتواند از طریق تغییر در الگوی هماهنگی و تغییرپذیری بین مفاصل پا، مکانیک اندام تحتانی را تحت تأثیر قرار دهد. بنابراین توجه به درجه سختی کفی هنگام استفاده از وسایل ارتوتیکی اهمیت ویژه دارد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| هماهنگی؛ تغییرپذیری؛ سختی کفی؛ دویدن | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 5,851 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,138 |
||
| تعداد نشریات | 8 |
| تعداد شماره‌ها | 341 |
| تعداد مقالات | 4,154 |
| تعداد مشاهده مقاله | 8,818,495 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 3,305,416 |