پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی

 آمار

تعداد نشریات8
تعداد شماره‌ها308
تعداد مقالات3,860
تعداد مشاهده مقاله7,506,612
تعداد دریافت فایل اصل مقاله2,730,321
پورحسین جعفری, زهرا, اقدسی, محمدتقی, قیامی راد, امیر. (1399). تأثیرآموزش انفرادی و زوجی بر میزان یادگیری مهارت ایروبیک در سالمندان. , 12(42), 111-130. doi: 10.22089/mbj.2020.8724.1877
زهرا پورحسین جعفری; محمدتقی اقدسی; امیر قیامی راد. "تأثیرآموزش انفرادی و زوجی بر میزان یادگیری مهارت ایروبیک در سالمندان". , 12, 42, 1399, 111-130. doi: 10.22089/mbj.2020.8724.1877
پورحسین جعفری, زهرا, اقدسی, محمدتقی, قیامی راد, امیر. (1399). 'تأثیرآموزش انفرادی و زوجی بر میزان یادگیری مهارت ایروبیک در سالمندان', , 12(42), pp. 111-130. doi: 10.22089/mbj.2020.8724.1877
پورحسین جعفری, زهرا, اقدسی, محمدتقی, قیامی راد, امیر. تأثیرآموزش انفرادی و زوجی بر میزان یادگیری مهارت ایروبیک در سالمندان. , 1399; 12(42): 111-130. doi: 10.22089/mbj.2020.8724.1877

تأثیرآموزش انفرادی و زوجی بر میزان یادگیری مهارت ایروبیک در سالمندان

رفتار حرکتی
مقاله 109، دوره 12، شماره 42، دی 1399، صفحه 111-130    اصل مقاله (582.24 K)
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22089/mbj.2020.8724.1877
نویسندگان
زهرا پورحسین جعفری1؛ محمدتقی اقدسی* 2؛ امیر قیامی راد3
1دانشجوی کارشناسی‌ارشد رفتار حرکتی، دانشکدة تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
2استاد رفتار حرکتی، دانشکدة تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
3استادیار رفتار حرکتی، دانشکدة تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش انفرادی و زوجی بر میزان یادگیری مهارت ایروبیک در سالمندان انجام شد. مطالعه‌ از نوع نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با دو گروه آزمایشی بود که به‌صورت میدانی انجام شده است. جامعة آماری پژوهش سالمندان شهر تبریز بودند که از بین آن‌ها به‌صورت نمونه‌گیری در دسترس 24 نفر انتخاب شدند. معیارهای ورود شرکت‌کنندگان به مطالعه، نداشتن سابقة مشارکت در ورزش ایروبیک، آشنایی‌نداشتن با حرکات ایروبیک، داشتن سلامت عمومی و نداشتن مشکل جسمانی بود. شرکت‌کنندگان به‌صورت تصادفی به دو گروه 12 نفری تقسیم‌‌بندی شدند و در 12 جلسه آموزش دیدند. در تحلیل داده‌ها از تحلیل واریانس مکرر دوطرفه و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معناداری 0.05 P = به کمک نرم‌افزار اس.پی.اس.اس. نسخة 18 استفاده شد. نتایج واریانس مکرر دوطرفه نشان داد که اثر مراحل اندازه‌گیری بر یادگیری معنادار (0.001 =P ) و میزان یادگیری در مراحل مختلف، متفاوت است. همچنین اثر گروه بر یادگیری معنادار است (0.002 =P ) و میزان یادگیری گروه زوجی از انفرادی بیشتر است. براساس نتایج، روش آموزش زوجی با توجه به یادگیری بیشتر در زنان سالمند از مؤثرترین و مقرون‌به‌صرفه‌ترین روش‌ها در کنار سایر روش‌ها به‌منظور یادگیری مهارت‌های حرکتی است؛ زیرا، مشارکت فعال سالمندان را به‌عنوان قشری سرشار از تجربه، در اجتماع ورزشی بهبود می‌بخشد
کلیدواژه‌ها
انفرادی؛ آموزش؛ ایروبیک؛ زوجی؛ یادگیری
مراجع
  1. 10 facts on ageing and the life course; 2008. Available at: World Health Organization [cited update 2017 may].
  2. Canbaz S, Sünter AT, Dabak S, Pekşen Y. The prevalence of chronic diseases and quality of life in elderly people in Samsun. Turkish Journal of Medical Sciences. 2003;33(5):335-40.
  3. Bashiri J. The effect of aquatic balance exercise and whole body vibration training and detraining on neuromuscular performance, balance and risk of falling in elderly female. Journal of Research in Rehabilitation Sciences. 2014;10(4):512-27.                 (In Persian)
  4. Tisserand DJ, Van Boxtel MP, Pruessner JC, Hofman, Evans AC, Jolles J. A voxel-based morphometric study to determine individual differences in gray matter density associated with age and cognitive change over time. Cerebral Cortex. 2004;14(9): 966-73.
  5. Gallahue D, Ozmun T. Understanding motor development. 6th edition. Tehran. Elm & Harekat Press; 2006. p. 420-65.
  6. Tirgar A. Ergonomic recommendations to reduce mobility problems in the elderly in medical centers. Paper presented at: Third National Conference on Musculoskeletal Disorders, Babol, Movement Disorder Research Center; 2018 Nov 14-15; Babol University of Medical Sciences and Health Services-Health Research Institute.
  7. Loosli SV, Rahm B, Unterrainer JM, Mader I, Weiller C, Kaller CP. Age differences in behavioral and neural correlates of proactive interference: Disentangling the role of overall working memory performance. NeuroImage. 2015;127:376-86.
  8. Karimi Torghabeh E, Ehsani M, Koozechian H, Mehrabi Y. Effect of 16 weeks walking with different dosages on psychosocial function related quality of life among 60 to 75 years old men. Iranian Journal of Ageing. 2011; 5(4):21-9. (In (Persian).
  9. Von Wichert p. The importance of at mospheri cheat waves for health service in already altered people. MED Kiln (Munich). 2008;103:75-9.   
  10. Sun F, Norman IJ, While AE. Physical activity in older people: A systematic review. BMC Public Health. 2013;13:1-17.
  11.  Huang G, Shi XG, Davis-Brezette JA, Osness WH. Resting heart rate changes after endurance training in older adults: A meta-analysis. Medicine and Science in Sports and Exercis. 2005;37(8):1381-6.
  12. Ratey JJ, Loehr JE. The positive impact of physical activity on cognition during adulthood: A review of underlying mechanisms, evidence and recommendations. Reviews in the Neurosciences. 2011;22(2):171-85.
  13. Tang YY, Posner MI. Attention training and attention state training. Trends in Cognitive Sciences.2009;13(5):222-7.
  14. Kantak SS , Winstein CJ. Learning˚performance distinction and memory processes for motor skills: A focused review and perspective. Behavioural Brain Research. 2012;228(1):219-31.  
  15. Parvinpour S, Sheikh M, Hemayattalab R, Bagherzadeh F. The effect of dyad training on learning front crawl swimming.Development & Motor Learning. 2017;9(1):1-14. (In Persian).
  16. Obrusnikova I, Dillon SR. Challenging situations when teaching children with autism spectrum disorders in general physical education. Adapted Physical Activity Quarterly.2011;28(2):113-31.
  17. Miran Zade A, Arab Ameri E, Hemayat Talab R. The effect of observation and conversation at the double exercise of Daret and the skill of throwing darts [Unpublished Master’s thesis). [Tehran]: University of Tehran; 2010.    
  18. Shea CH, Wulf G, Whitacre C. Enhancing training efficiency and effectiveness through the use of dyad training. Journal of Motor Behavior.1999;31(2):119-25.
  19. Cherubini J. Positive psychology and quality physical education. Journal of Physical Education, Recreation & Dance. 2009;80(7):42-8.
  20. Antil LR, Jenkins JR, Wayne SK, Vadasy PF. Cooperative learning: Prevalence, conceptualizations, and the relation between research and practice. American Educational Research Journal.1998;35(3):419-54.                                                      
  21. Blandin Y, Proteau L. On the cognitive basis of observational learning: Development of mechanisms for the detection and correction of errors. J Exper Psychol. 2000;53(3):846-67.
  22. Breslin G, Hodges NJ, Williams M. Effect of information load and time on observational learning. Journal of Research Quarterly for Exercise and Sport.2009;80(3):480-90.
  23. Olson M, Hergenhahn B R. An introduction to theories of learning. Trans Seyf AK. Tehran: Doran; 2009. p. 603-620.
  24.  Voelcker-Rehage C. Motor-skill learning in older adults: A review of studies on age-related differences. European Review of Aging and Physical Activity.2008;5(1):5-16.
  25. Wulf G, Lewthwaite R. Optimizing performance through intrinsic motivation and attention for learning: The OPTIMAL theory of motor learning. Psychol B Rev.2016;23(5):1382-414.
  26. Chiviacowsky S, Wulf G. Feedback after good trials enhances learning. Research Quarterly for Exercise and Sport.2007;78(2):40-7.
  27. Wulf G, Chiviacowsky S, Cardozo PL. Additive benefits of autonomy support and enhanced expectancies for motor learning. Human Movement Science.2014;37:12-20.
  28. Shebilske, W. L., & Regian, J. W. Video games, training, and investigating complex skills. Proceedings of the Human Factors Society Annual Meeting.1992;36(17): 1296-1300
  29. Parvinpour Sh, Roohi M, Raad F. Comparison of dyad training method with cooperative and competitive approach in the learning of Basketball Free Throw. Sport Management and Motor Behaviour Journal. 2019;9(17):65-73. (In Persian).
  30. Parvin Poor S, Balali M, Karimi S. The mediator role of self-efficacy in learning advantages related to dyad and individual training. Journal of Sport Psychology Studies.2018;6(22):131-44. (In Persian).
  31. Siavoshi E, Zareian E, Daneshfar. The effect of exercise positional arrangement (individual, dyad, group) on acquisition and retention of rope-jumping skills in school children. Motor Behavior. 2017;9(27):155-66. (In Persian).
  32. Crook AE, Beier ME. When training with a partner is inferior to training alone: The importance of dyad type and interaction quality. Journal of Experimental Psychology. 2010;16(4):335-62.
  33. Carroll W R & Bandura A. Translating cognitioninto action: The role of visual guidance in observationallearning. Journal of Motor Behavior.1987;19:385–198.
  34. Bandura A. Self-efficacy. In V. S. Ramachaudran (Ed.). Encyclopedia of human behavior.4. New York: Academic Press;1994.71-81.
  35. Scott SG. Factors impacting the selection of training-delivery systems and training methodology of Virginia training professionals [Doctoral dissertation]. [Virginia]: University of Blacksburg; 2010.
  36. Edwards HE. Motor control and learning: From theory to practice. Bel-mont CA: Wadsworth Cengage Learning. Publisher: Yolanda Cossio Acquisitions Editor; 2011.
  37. Khadem Mozafari M. The effect of types of augmented feedback on performance, learning and perception of ability volleyball waterfall skill in novice young boys [Unpublished Master’s thesis].[ Tehran]: Payam Noor University; 2009. (In Persian).
  38. Lee TD, Swinnen SP, Serrien DJ. Cognitive effort and motor learning. . 1994;46(3):328-44.
  39. Shields N, Synnot A J, Barr M. Perceived barriers and facilitators to physical activity for children with disability: A systematic review. British Journal of Sports Medicine. 2012;46(14):989-97.
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 3,540
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 440


سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب