تأثیراعمال هم‌زمان 12 هفته تمرین ایروبیک و یوگا و مصرف امگا-3 بر سطوح کاتکولامینهای ادرار و درجة بیش‌فعالی دانش‌آموزان بیش‌فعال هفت تا 11 سال | ||
| فیزیولوژی ورزشی | ||
| مقاله 3، دوره 12، شماره 47، مهر 1399، صفحه 55-72 اصل مقاله (536.39 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22089/spj.2020.8288.1982 | ||
| نویسندگان | ||
| مهدیه سالاری راد1؛ روح الله نیکویی* 2؛ داریوش مفلحی3؛ فروزان رفیعی رضوانی4 | ||
| 1کارشناسی‌ارشد فیزیولوژی ورزشی، دانشکدة تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه شهید باهنر، کرمان، ایران | ||
| 2دانشیار فیزیولوژی ورزشی، دانشکدة تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه شهید باهنر، کرمان، ایران | ||
| 3استادیار فیزیولوژی ورزشی، دانشکدة تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه شهید باهنر، کرمان، ایران | ||
| 4استادیار مؤسسة فارماکولوژی، مرکز تحقیقات علوم اعصاب کرمان، دانشگاه علوم پزشکی، کرمان، ایران و مرکز تحقیقات علوم اعصاب، مرکز تحقیقات بیماری‌های دهان و دندان، دانشگاه علوم پزشکی، کرمان، ایران | ||
| چکیده | ||
| کاهش سطوح کاتکولامین‌ها عامل مؤثر در وقوع بیش‌فعالی (ADHD)است. هدف از انجام‌دادن پژوهش حاضر، مطالعة اثر اعمال هم‌زمان 12 هفته تمرین ایروبیک، یوگا و مصرف امگا-سه بر درجة بیش‌فعالی و سطوح کاتکولامینهای دانش‌آموزان بیش‌فعال هفت تا 11 سال بود. 43 دانش‌‌آموز به‌صورت تصادفی به گروه‌های کنترل سالم (تعداد = هشت)، کنترل بیش‌فعال (تعداد = هشت)، امگا-سه بیش‌فعال (تعداد = نُه)، تمرین بیش‌فعال (تعداد = نُه) و تمرین + امگا-سه بیش‌فعال (تعداد = نُه) تقسیم شدند. گروه‌های تمرینی 12 هفته تمرین ایروبیک و یوگا (پنج جلسة 35 تا 60 دقیقه‌‌ای) و گروه‌های مصرف مکمل، امگا-سه (روزانه 1200 میلی‌گرم) مصرف کردند. سطوح اپی‌نفرین و نوراپینفرین ادرار و درجة بیش‌فعالی آزمودنی‌ها قبل و بعد از مطالعه اندازه‌گیری شد و با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس در بین گروه‌ها مقایسه شد. در ابتدای مطالعه، سطوح اپی‌نفرین و نوراپینفرین گروه کنترل بیش‌فعال به‌طور معناداری از گروه سالم پایین‌تر بود (P < 0.01). در انتهای مطالعه، سطوح اپی‌نفرین ادرار گروه امگا-سه (P < 0.01)، نوراپینفرین ادرار گروه تمرین (P < 0.01) و هر دو یعنی اپی‌نفرین و نوراپینفرین گروه ترکیبی در مقایسه با گروه کنترل بیش‌فعال (P < 0.01) به‌طور معناداری بالاتر بود. مقادیر پس‌آزمون درجة بیش‌فعالی در گروه‌های امگا-سه (P < 0.01)، تمرین (P < 0.01) و ترکیبی (P < 0.01) در مقایسه با گروه کنترل بیش‌فعال به‌طور معناداری کم بود. همچنین در گروه ترکیبی مقادیر بیش‌فعالی از گروه تـمرین کمتر بود (P < 0.01). پژوهش حاضر نشان داد که مصرف امگا-سه و انجام‌دادن تمرین ایروبیک و یوگا به‌تنهایی، به‌ترتیب با افزایش سطوح اپی‌نفرین و نوراپینفرین موجب بهبود بیش‌فعالی می‌شود و اعمال هر دو متغیر به‌طور هم‌زمان، با هدف قراردادن هر دو هورمون این اثرهای مفید را تشدید می‌کند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| امگا-3؛ بیش‌فعالی؛ رفتار تکانشگری؛ کاتکولامین‌ها؛ ورزش هوازی | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,621 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 560 |
||
| تعداد نشریات | 8 |
| تعداد شماره‌ها | 341 |
| تعداد مقالات | 4,154 |
| تعداد مشاهده مقاله | 8,825,951 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 3,310,560 |