تأثیر تمرینات ویژة انفرادی، گروهی و مشارکتی بر عملکرد شناختی و اجتماعی کودکان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی 12-9 ساله | ||
| رفتار حرکتی | ||
| مقاله 10، دوره 10، شماره 31، بهار 1397، صفحه 177-194 اصل مقاله (1.27 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22089/mbj.2018.1185 | ||
| نویسندگان | ||
| جواد زارعی1؛ حمیدرضا طاهری تربتی* 2؛ مهدی سهرابی2؛ عبدالله قاسمی3 | ||
| 1دکتری رفتار حرکتی، پردیس بینالملل دانشگاه فردوسی مشهد | ||
| 2استاد رفتار حرکتی، دانشگاه فردوسی مشهد | ||
| 3استادیار رفتار حرکتی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم تحقیقات تهران | ||
| چکیده | ||
| پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر تمرینات ویژة انفرادی، گروهی و مشارکتی بر عملکرد اجتماعی و شناختی کودکان نه تا 12 سالة مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی انجام گرفت و بدینمنظور، 40 نفر از دانشآموزان پسر نه تا 12 ساله از مدارس ابتدایی مشهد انتخاب شدند. تشخیص اختلال هماهنگی رشدیبا استفاده از پرسشنامة دی.سی.دی.کیو و آزمون ام.اَی.بی.سی2 و مصاحبة بالینی و تأیید روانپزشک صورت گرفت. شرکتکنندگان به چهار گروه (کنترل، انفرادی، گروهی و مشارکتی که از دو زیرگروه تشکیل شده بود) تقسیم شدند. گروهها، تمرینات منتخب را بهمدت 24 جلسه و هر جلسه 60 دقیقه انجام دادند. آزمودنیها قبل و بعد از تمرینات بهوسیله آزمونهای ام.اَی.بی.سی2، وایلند و آدمک گودیناف ارزیابی شدند و تحلیل دادهها با استفاده از تحلیل کواریانس چندمتغیره صورت گرفت. نتایج نشان داد تمریناتویژة انفرادی، گروهی و مشارکتی بر اختلال هماهنگی رشدی و عملکرد شناختی کودکان تأثیر معناداری دارد (P<0.05)؛ اما بر عملکرد اجتماعی کودکان تأثیر معناداری ندارد (P<0.05). بنابراین، برنامههای تمرینی ویژة انفرادی، گروهی و مشارکتی به بهبود اختلال هماهنگی رشدی و عملکرد شناختی در کودکان دی.سی.دی کمک میکند. | ||
| کلیدواژهها | ||
| اختلال هماهنگی رشدی؛ تمرینات؛ عملکرد اجتماعی؛ شناختی | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 5,500 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 976 |
||
| تعداد نشریات | 8 |
| تعداد شمارهها | 347 |
| تعداد مقالات | 4,208 |
| تعداد مشاهده مقاله | 9,285,571 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 3,539,020 |