پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی

 آمار

تعداد نشریات8
تعداد شماره‌ها293
تعداد مقالات3,689
تعداد مشاهده مقاله6,383,516
تعداد دریافت فایل اصل مقاله2,241,225
رحیمی, امیر, احسانی, محمد, صفاری, مرجان, نوروزی سید حسینی, رسول. (1401). شناسایی و مدل‌یابی مؤلفه‌ها و شاخص‌های ارزیابی کارآفرینی دانشگاهی در دانشکده‌های علوم ورزشی. , 10(29), 17-44. doi: 10.22089/res.2020.8812.1867
امیر رحیمی; محمد احسانی; مرجان صفاری; رسول نوروزی سید حسینی. "شناسایی و مدل‌یابی مؤلفه‌ها و شاخص‌های ارزیابی کارآفرینی دانشگاهی در دانشکده‌های علوم ورزشی". , 10, 29, 1401, 17-44. doi: 10.22089/res.2020.8812.1867
رحیمی, امیر, احسانی, محمد, صفاری, مرجان, نوروزی سید حسینی, رسول. (1401). 'شناسایی و مدل‌یابی مؤلفه‌ها و شاخص‌های ارزیابی کارآفرینی دانشگاهی در دانشکده‌های علوم ورزشی', , 10(29), pp. 17-44. doi: 10.22089/res.2020.8812.1867
رحیمی, امیر, احسانی, محمد, صفاری, مرجان, نوروزی سید حسینی, رسول. شناسایی و مدل‌یابی مؤلفه‌ها و شاخص‌های ارزیابی کارآفرینی دانشگاهی در دانشکده‌های علوم ورزشی. , 1401; 10(29): 17-44. doi: 10.22089/res.2020.8812.1867

شناسایی و مدل‌یابی مؤلفه‌ها و شاخص‌های ارزیابی کارآفرینی دانشگاهی در دانشکده‌های علوم ورزشی

پژوهش در ورزش تربیتی
مقاله 117، دوره 10، شماره 29، اسفند 1401، صفحه 17-44    اصل مقاله (629.36 K)
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22089/res.2020.8812.1867
نویسندگان
امیر رحیمی1؛ محمد احسانی* 2؛ مرجان صفاری3؛ رسول نوروزی سید حسینی4
1دانشگاه تربیت مدرس
2گروه مدیریت ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
3استادیار دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس
4گروه تربیت بدنی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، شناسایی و مدل‌یابی مؤلفه‌ها و شاخص‌های ارزیابی کارآفرینی دانشگاهی در دانشکده-های علوم ورزشی بود. جامعه آماری را تمام اعضای هیئت علمی دانشکده‌های علوم ورزشی شهر تهران تشکیل می‌دادند که به‌دلیل محدود‌بودن آن، نمونه آماری به روش کل‌شمار محاسبه گردید (165=n). برای گردآوری داده‌ها از پرسش‌نامه محقق‌ساخته از طریق مطالعات کتابخانه‌ای و بهره‌گیری از نظرات پنچ نفر از اساتید مدیریت ورزشی و دو نفر از اساتید کارآفرینی با استفاده از تکنیک دلفی استفاده شد و روایی و پایایی آن مورد تأیید قرار گرفت. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌های 112 پرسش‌نامه برگشتی، از آزمون‌های آماری ضریب آلفای کرونباخ و پایایی مرکب، آزمون کی.ام.او برای تعیین کفایت نمونه‌گیری، تحلیل عاملی اکتشافی برای شناسایی مؤلفه‌ها و تحلیل عاملی تأییدی برای تعیین روایی سازه در نرم‌افزارهای آماری اس‌پی‌اس‌اس نسخه 22 و اسمارت پی‌ال‌اس نسخه 3 استفاده گردید. در نهایت، مدل ارزشیابی کارآفرینی دانشگاهی در قالب 21 شاخص و چهار مؤلفه ملزومات (چهار شاخص)، توانمندسازها (چهار شاخص)، فعالیت‌ها (هفت شاخص) و پیامدها (شش شاخص) طراحی گردید. انتظار می‌رود این مدل بتواند به‌عنوان یک ابزار مفید جهت ارزیابی کارآفرینی دانشگاهی دانشجویان و اعضای هیئت علمی در دانشکده‌های علوم ورزشی به کار رود و کارکردهای دانشکده‌های علوم ورزشی را به کارکردهای دانشگاه نسل سوم سوق دهد.
کلیدواژه‌ها
"کارآفرینی؛ ارزیابی؛ کنشگران دانشگاهی؛ علوم ورزشی "
مراجع
  1. Audretsch, D. B. (2014). From the entrepreneurial university to the university for the entrepreneurial society. Journal of Technology Transfer, 39(3), 313–321.
  2. Azimi Delarestaghi, A., Razavi, S. M. H., & Boroumand, M. R. (2016). Identifying the effective context conditions of strategic entrepreneurship deployment in sports business. Quarterly Journal of Sport Development and Management, 7(4), 70-87. (Persian)
  3. Bengtsson, L. (2017). A comparison of university technology transfer office’s commercialization strategies in the Scandinavian countries. Science and Public Policy, 44(4), 565–577.
  4. Bishop, D., Burnett, A., Farrow, D., Gabbett, T., & Newton, R. (2006). Sports-science roundtable: Does sports-science research influence practice? International Journal of Sports Physiology and Performance, 1, 161-168.
  5. Dastoom, S., Ramezaninezhad, R., Benar, N., & Rasouli, R. (2013). Survey of interactions administrative departments and industry sport in Iran Based on the analysis documents and structural. Applied Research of Sport Management, 2(2), 91-108. (Persian)
  6. Davari, A., & Rezazadrh, A. (2013). Structural equation modeling with PLS. (3rd). Tehran. (Persian)
  7. Etzkowitz, H. (2004). The evolution of the entrepreneurial university. International Journal of Technology and Globalization, 1(1), 64-77. 
  8. Farahmandmehr, A., Sharififar, F., & Nikbakhsh, R. (2019). Designing and explaining the framework of entrepreneurship ecosystem in Sport. Sport Management and Development, 8(1), 121-130. (Persian)
  9. Fornell, C., & Larcker, D. F. (1981). Evaluating structural equation models with unobservable variables and measurement error. Journal of Marketing Research, 18(1), 39-50.
  10. Ghorbani, M. H., & Vahdani, M. (2016). Designing a model of competences of entrepreneurs in Iran’s sports industry. Journal of Sport Management Studies, 8(39), 205-228. (Persian)
  11. Giblin, G., Tor, E., & Parrington, L. (2016). The impact of technology on elite sports performance. Sensoria: A Journal of Mind, Brain & Culture, 12(2), 3-9.
  12. Goudarzi, M., Jalali Farahani, M., Rajabi, H., & Hamidi, M. (2017). The design and codification of development model of entrepreneurial skills for students of sport management in Iran. New Trends in Sport Management, 5(18), 9-21. (Persian)
  13. Halperin, I., Vigotsky, A. D., Foster, C., & Pyne, D. B. (2018). Strengthening the practice of exercise and sport-science research. International Journal of Sports Physiology and Performance, 13(2), 127-134.
  14. Hulland, J. (1999). Use of partial least squares (PLS) in strategic management research: A review of four recent studies. Strategic Management Journal, 20 (2), 195-204.
  15. S, & Dahles, H. (2014). Commercialization in the non-profit sector: The emergence of social enterprise in Cambodia. Journal of Social Entrepreneurship, 6(2), 218-243.
  16. Kos, A., Wei, Y., Tomažič, S., & Umek, A. (2018). The role of science and technology in sport. Procedia Computer Science, 129, 489-495.
  17. Kubayi, A., Coopoo, Y., & Toriola, A. (2019). Knowledge transfer from sport science to coaching: A South Africa's perspective. South African Journal for Research in Sport, Physical Education and Recreation, 41(1), 51-61.
  18. Mohsenin, S., & Esfidani, M. (2014). Structural equations based on partial least squares approach-with Smart PLS software. Tehran: Mehraban Nashr Publiction. (Persian)
  19. Momeni, M. (2008). Statistical data analysis using SPSS (2nd). Tehran: Ketab-e-Naw Publications. (Persian)
  20. Monds Alizadeh, Z., Ehsani, M., Kozechian, H., & Honari, H. (2015). The environmental factor affecting on sport entrepreneurship. Sport Management Review, 7(29), 99-116. (Persian)
  21. Muscio, A., & Ramaciotti, L. (2019). How does academia influence Ph.D. entrepreneurship? New insights on the entrepreneurial university. Technovation, 82-83, 16-24.
  22. Oloyede, R. O., & Tosin, S. A. (2017). Entrepreneurship in sports: Tools for sustainable development. Discovery, 53(257), 286-297.
  23. Pellegrini, M. M., Rialti, R., Marzi, G., & Caputo, A. (2020). Sport entrepreneurship: A synthesis of existing literature and future perspectives. International Entrepreneurship and Management Journal, 16(2), 1-32.
  24. Pyne, D. (2014). Improving the practice of sports science research. International Journal of Sports Physiology and Performance, 9(6), 899.
  25. Rashid, W. N., & Ismail, K. (2014). The role of entrepreneurial leaders towards commercialization of university research. Journal of Basic and Applied Sciences, 4(6), 183-196.
  26. Rasmussen, E. A., & Sørheim, R. (2006). Action-based entrepreneurship education. Technovation, 26(2), 185-194.
  27. Ratten, V. (2010). Sport-based entrepreneurship: Towards a new theory of entrepreneurship and sport management. International Entrepreneurship and Management Journal, 7(1), 57–69.
  28. Ratten, V., & Jones, P. (2020). New challenges in sport entrepreneurship for value creation. International Entrepreneurship and Management Journal, 16(2), 1-20.
  29. Rauch, A., Wiklund, J., Lumpkin, G. T., & Frese, M. (2009). Entrepreneurial orientation and business performance: An assessment of past research and suggestions for the future. Entrepreneurship Theory Practice, 33(3), 761–787.
  30. Ringuet-Riot, C., Carter, S., & James, D. A. (2014). Programmed innovation in team sport using needs driven innovation. Procedia Engineering, 72, 817-822.
  31. Seymour, S., & Topazly, Y. (2017). The impact of modern UK University entrepreneurship & enterprise education on entrepreneurial actions: A case study of russian students. Contemporary Issues in Entrepreneurship Research, 7, 107–141.
  32. Shajie, R., & Marefati, A. (2006). Designing and explaining the model of academic incubator in physical education and sport sciences with emphasis on the entrepreneurship development in sport. Paper presented at the First International Sport Management Congress, Isfahan. (Persian)
  33. Sharifzadeh, A., & Abdollahzadeh, G. (2016). Criteria and mechanisms of academic entrepreneurship in higher agricultural education from the view of entrepreneurship experts. Journal of Agricultural Education Administration Research, 8(38), 3-17. (Persian)
  34. Zhouying, J. (2005). Global technological change from hard technology to soft technology (1st ed.). UK: Intellect Books.
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 988
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,782


سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب