پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی

 آمار

تعداد نشریات8
تعداد شماره‌ها291
تعداد مقالات3,683
تعداد مشاهده مقاله6,359,171
تعداد دریافت فایل اصل مقاله2,219,298
مستحفظیان, مینا, رهبری, سمیه, راعی, مسعود. (1397). ارزیابی میزان آشنایی معلمان تربیت‌بدنی استان اصفهان با حقوق ورزشی. , 6(15), 271-292. doi: 10.22089/res.2017.4034.1288
مینا مستحفظیان; سمیه رهبری; مسعود راعی. "ارزیابی میزان آشنایی معلمان تربیت‌بدنی استان اصفهان با حقوق ورزشی". , 6, 15, 1397, 271-292. doi: 10.22089/res.2017.4034.1288
مستحفظیان, مینا, رهبری, سمیه, راعی, مسعود. (1397). 'ارزیابی میزان آشنایی معلمان تربیت‌بدنی استان اصفهان با حقوق ورزشی', , 6(15), pp. 271-292. doi: 10.22089/res.2017.4034.1288
مستحفظیان, مینا, رهبری, سمیه, راعی, مسعود. ارزیابی میزان آشنایی معلمان تربیت‌بدنی استان اصفهان با حقوق ورزشی. , 1397; 6(15): 271-292. doi: 10.22089/res.2017.4034.1288

ارزیابی میزان آشنایی معلمان تربیت‌بدنی استان اصفهان با حقوق ورزشی

پژوهش در ورزش تربیتی
مقاله 13، دوره 6، شماره 15، آذر 1397، صفحه 271-292    اصل مقاله (956.18 K)
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22089/res.2017.4034.1288
نویسندگان
مینا مستحفظیان* 1؛ سمیه رهبری1؛ مسعود راعی2
1گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران
2گروه حقوق، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران
چکیده
هدف پژوهش حاضر ارزیابی میزان آشنایی معلمان تربیت بدنی با حقوق ورزشی بود. این پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی و براساس نحوه گردآوری داده‌ها، توصیفی از نوع پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه‌ی معلمان تربیت‌بدنی آموزش و پرورش استان اصفهان که طبق آمار اداره‌ی آموزش و پرورش استان 1740 نفر اعلام شد که با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه به روش تصادفی طبقه ای 407 نفر به دست آمد. جهت جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ‌ساخته استفاده شد. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه مورد تایید اساتید متخصص قرار گرفت، پایایی پرسشنامه نیز با ضریب آلفای کرونباخ (84/0= α) تائید شد. تجزیه و تحلیل داده های تحقیق با استفاده از آزمون های t تک نمونه‌ای، t مستقل، آزمون فریدمن و تحلیل واریانس انجام شد. نتایج نشان می دهد که میزان آشنایی معلمان تربیت‌بدنی از مولفه‌های حقوق ورزشی شامل تعهد و تکلیف، استانداردهای تجهیزات ورزشی و اهداف و ماموریت های تربیت در مدارس در حد بالاتر از میانگین (3µ> )، مولفه‌های حقوق و امتیازات آموزش و مسئولیت‌های سازمانی مدیر و اداره کل در حد متوسط ( 3=µ)، میزان و آشنایی با قوانین و مقررات در حد پایین‌تر از میانگین (3≥µ ) قرار داشت. تعیین میزان آشنایی معلمان تربیت‌بدنی از حقوق ورزشی می تواند کمک شایانی به معلمان نماید تا بتوانند عوامل موثر بر آنرا شناسایی نموده و با برطرف نمودن آنها وضعیت حقوقی خود را بهبود دهند.
کلیدواژه‌ها
ارزیابی؛ حقوق ورزشی؛ تربیت بدنی؛ معلم ورزش؛ مسئولیت
مراجع
  1. Abdollahi, M., Farokhi, A., & Bagheri, K. (2001). Objectives, principles and methods of physical education in Islamic Education. Journal of Motion, 7, 101-110. (Persian).
  2. Aghaeinia, H. (2007). Sports Law (7th ed.). Tehran: Nashr Publication. (Persian). 
  3. Alla Joseph, B. (2012). Sources of legal liability among physical education Teachers. International Education Studies, 5(3), 193-198.
  4. Atashbar, Sh. (2013). The investigation of physical education teachers' knowledge of civil responsibility in the four cities of Khuzestan province. (Unpublised master's thesis). University of Isfahan, Isfahan. (Persian). 
  5. Azar, A. (2002). Path analysis and reasoning in management science. Journal of the Supreme Assembly of Qom, 4(15), 59-96. (Persian). 
  6. Bonyan, A., & Kashif, M. (2014). The difference in Law awareness and civic responsibility of men and women’s coach in sports events. Applied Research in Sport Management, 2(4), 79-90. (Persian). 
  7. Bozorgmehr, D. (2006). Civil responsibility of goods manufacturers. Journal of Law Court, 54, 33-54. (Persian). 
  8. Dehghan Naieri, N., Negarandeh, R., & Yazdi, Kh. (2011). Look at the moral and civil responsibility’s nurse in Law’s Iran. Journal of Ethics and History of Medicine, 4(4), 1-10. (Persian).
  9. Dehghani, M. (2000). Physical education in secondary schools from the perspective of school principals, physical education teachers and students of the Meibod city. (Unpublished master's thesis). University of Isfahan, Isfahan. (Persian).
  10. Foroughi Pour, H. (2005). Investigation knowledge of the coaches, administrators and physical education teachers in Tehran from sports law and the provision of educational strategies. (Unpublished master's thesis). University of Tehran, Tehran. (Persian).
    1. Goudarzi, A. (2013). Document of fundamental development of education, philosophy and physical education position. Journal of Physical Education, 13(47), 32-34. (Persian).
      1. Hagrou, L., & Bagel, A. (2008). Increasing mobility and physical activity with exercise. (N. Hashemi, translator). Tehran: Physical Education Growth.
  11. Hekmat Nia, M., & Abdullahi Vishka'I, S. (2011). Civil responsibility arising from the lack of information on medicinal products. Journal of Islamic Law, 8(29), 61-88. (Persian). 
  12. Izadi, B., Kozehchyan, H., Ehsani, M., Sadeghi-Boroujerdi, S., & Soleimani, R. (2013). The role of risk management actions to reduce litigation in pools of Tehran. Sport Management and Development, 2(2), 61-76. (Persian). 
  13. Jabari, M., & Shoaryan, E. (2009). The police civil responsibility in duty of care’s breach. Journal of Security Knowledge. Quarterly Danesh- E- Entezami, 11(3), 238-270. (Persian). 
  14. James A. R, Nafziger. (2010). Globalizing sports law. Marquette Sports Law Review, 13(2), 367–379.
  15. Mirsoleimani, M. H. (2013). The globalization of sports law and sports jurisprudence. (Unpublished master's thesis). University of Isfahan, Isfahan. (Persian).
  16. Mohamadinejad, A., Mirsfyan, H., & Sultan Hosini, M. (2011). The study of civil responsibility of judges in sports competitions. Paper Presented at the Sixth International Conference of Sports Science, Hungary.
  17.  Mohaghegh Montazeri, L. (2004). The civil responsibility for damage caused by nuclear accidents in international treaties and domestic regulations of states. Journal of Dadrasi, 8(46), 25-35. (Persian).
  18. Montazeri Najafabadi, H. (2011). Sports law and athletic civil liability. Tehran: Law Firm of Soroush Justice Publication. (Persian).
  19. Mostafapour Anzali, M., & Kashef, S. M. (2016). Practical obligation of sport coaches to the legal responsibility from athlete’s viewpoint. Journal of Sport Management, 8(4), 541-554. (Persian).
  20. Naderian, M., & Soltan Hosini, M. (2012). Technical skills and abilities of sport executives (indicators and standards, according to sport managersʼ point of view). Management of Sport and Movement Sciences, 2(2), 11-18. (Persian).
  21. Naderian, M., & Rahbari, S. (2015). The feasibility of establishing sports law’s field in master's degree of Iran’s university. Journal of Interdisciplinary Studies, 6(4), 19-32. (Persian).
  22. Nassiri, M. (2010). Civil responsibility of swimming trainers. Quarterly of Legal Views, 49, 127-140. (Persian).
  23. Qazvini Alavi, A., & Meqdadi, M. (2011). Jurisprudential and legal foundations of civil responsibility’s Lack of athletes in the sport, Mofid Journal, 85, 107-130. (Persian).
  24. Ramezani, A., & Nazarian Madvany, A. (2013). How do safe environment for our sport? Journal of Physical Education Learning, 13(4), 10-17. (Persian).
  25. Salehi, H. (2013). Schematics of nurse’s, civil responsibility. Journal of Ethics Medical, 7(25), 163-186. (Persian).
  26. Safaei, H. (2012). Civil responsibility of physicians with the Look at the new bill of Islamic Penal Code. Journal of Judicial Law Views, 17(56), 141-156. (Persian).
  27. Timothy, D. (2001). What Is Sports Law? Marquette Sports Law Review, 11(211), 210-244.
  28. Yazdanian, A. (2012). The plan of civil responsibility’s teachers arising from the practice of student in the Iran law with a comparative study in French law. Journal of students' civil responsibility, (1), 37-48. (Persian).

 

آمار
تعداد مشاهده مقاله: 5,801
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 980


سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب